Emil Schlee
| Data i miejsce urodzenia |
21 października 1922 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 lutego 2009 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, historyk, nauczyciel akademicki |
Emil Schlee (ur. 21 października 1922 w Schwerinie[1], zm. 26 lutego 2009 w Schwentinentalu[2]) – niemiecki polityk, historyk i nauczyciel akademicki, poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie II wojny światowej walczył na froncie wschodnim, kilkakrotnie ranny, w latach 1944–1949 przebywał w niewoli sowieckiej. Studiował następnie m.in. historię i pedagogikę na uniwersytetach we Frankfurcie nad Menem i Moguncji. Pracował m.in. jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Jana Gutenberga w Moguncji i na Uniwersytecie Chrystiana Albrechta w Kilonii[2].
W 1967 wstąpił do Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Był przewodniczącym rady dzielnicy Ober-Roden w Rödermarku (1969–1971) i posłem do landtagu kraju związkowego Hesja (1970–1974). W 1985 odszedł z CDU, a dwa lata później został przewodniczącym narodowo-konserwatywnej partii Republikanie w landzie Szlezwik-Holsztyn[2]. W latach 1989–1994 z ramienia tego ugrupowania zasiadał w Europarlamencie III kadencji, pracował w Komisji ds. Energii, Badań Naukowych i Technologii[1]. W 1993 założył nową partię pod nazwą „Aufbruch 94 – Deutscher Freier Wählerbund”[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-05-21].
- ↑ a b c d Schlee, Emil. Hessische Biografie. [dostęp 2017-05-21]. (niem.).