Edward O’Brien
| Data i miejsce urodzenia |
12 września 1914 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 września 1976 | |||||||||
| Wzrost |
182 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Edward Thomas „Eddie” O’Brien (ur. 12 września 1914 w Somers Point, w stanie New Jersey, zm. 15 września 1976 w Essex Fells, w New Jersey[1]) – amerykański lekkoatleta (sprinter), wicemistrz olimpijski z 1936.
Podczas igrzysk olimpijskich w 1936 w Berlinie selekcjonerzy drużyny Stanów Zjednoczonych zdecydowali, że w sztafecie 4 × 400 metrów wystąpią zawodnicy, którzy nie startowali w indywidualnym biegu na 400 metrów. Sztafeta amerykańska w składzie: Harold Cagle, Robert Young, O’Brien i Alfred Fitch zdobyła srebrny medal, za zespołem Wielkiej Brytanii, a przed |Niemcami[1].
O’Brien był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 400 metrów w 1935[2], a także halowym mistrzem USA (AAU) w biegu na 600 metrów w 1936 i 1937[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Eddie O'Brien [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-01] (ang.).
- ↑ History of US Nationals Results: 400 Meters - Men [online], Track & Field News [dostęp 2014-04-13] (ang.).
- ↑ United States Indoor Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-04-13] (ang.).
| 1906–1979 Amateur Athletic Union |
|
|---|---|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
