Drusiewski Zaścianek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drusiewski Zaścianek
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Dalekie

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Drusiewski Zaścianek”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Drusiewski Zaścianek”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Drusiewski Zaścianek”
Ziemia55°28′17″N 26°51′44″E/55,471389 26,862222

Drusiewski Zaścianek – dawniej wieś[1][2], obecnie część Dalekiego na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Dalekie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim), w gminie Bohiń[3][1].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 123 osoby, 115 było wyznania rzymskokatolickiego a 8 prawosławnego. Jednocześnie 2 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 121 białoruska. Były tu 24 budynki mieszkalne[3]. W 1931 w 26 domach zamieszkiwało 141 osób[4].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Dalekiem i prawosławnej w Bohiniu. Podlegała pod Sąd Grodzki w Opsie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Bohiniu[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 3.
  2. Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 27, Słup 44, Warszawa 1932
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 39.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 3.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 367.