Divinity: Original Sin II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Divinity: Original Sin 2
Producent

Larian Studios[1]

Wydawca

Bandai Namco Entertainment[a]

Seria gier

Divinity

Reżyser

Swen Vincke[2]

Artysta

Joachim Vleminckx[2]

Główny programista

Bert Van Semmertier[2]

Scenarzysta

Jan Van Dosselaer
Sarah Baylus
Julien Brun[2]

Kompozytor

Borislav Slavov[2]

Wersja

3.6.51.1333

Data wydania

Windows
14 września 2017[3]
PlayStation 4, Xbox One[4]
31 sierpnia 2018
macOS[5]
31 stycznia 2019
Nintendo Switch
4 września 2019[6]

Gatunek

gra fabularna[7]

Tryby gry

gra jednoosobowa, gra wieloosobowa

Kategorie wiekowe

ESRB: Mature[8]
ACB: R 18+[9]
PEGI: 18+[9]
USK: 16[9]

Język

angielski(napisy i dźwięki), polski[10], niemiecki, włoski, francuski, hiszpański, rosyjski, chiński, koreański[11], japoński[12](napisy)

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows[3]
PlayStation 4
Xbox One[4]
macOS[5]
Nintendo Switch[6]

Poprzednik

Divinity: Original Sin[7]

Strona internetowa

Divinity: Original Sin II – gra fabularna opracowana i wydana przez Larian Studios. Jest kontynuacją wydanego w 2014 roku Divinity: Original Sin. Gra została wydana na komputery z systemem Microsoft Windows we wrześniu 2017, konsole PlayStation 4 i Xbox One w sierpniu 2018, macOS w styczniu 2019, Nintendo Switch we wrześniu 2019. Zyskała ona uznanie krytyków, którzy chwalili ją za złożoność i interaktywność świata. Odniosła także sukces komercyjny, sprzedając ponad milion egzemplarzy w ciągu dwóch miesięcy od premiery.

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak w Divinity: Original Sin, gracze mogą grać jednym bohaterem lub maksymalnie czterema w drużynie[13]. Gracz ma do dyspozycji kilka przygotowanych postaci z własnymi historiami. Możliwe jest również stworzenie niestandardowej postaci i wybranie dla niej statystyk, rasy, płci i historii pochodzenia na początku gry. W przeciwieństwie do poprzedniej części, gracze mają również możliwość stworzenia postaci nieumarłej z jednej spośród dostępnych ras[14]. Można zwerbować do trzech towarzyszy, a każda postać w drużynie jest pod kontrolą gracza. Wszyscy bohaterowie mają możliwość wykonywania interakcji ze środowiskiem i postaciami niezależnymi, innymi niż postać główna. Gracz ma możliwość podzielenia drużyny i indywidualnie kontrolowania każdego z nich, co udostępnia dodatkowe możliwości taktyczne w bitwie, a także sprzyja w odgrywaniu ról. Gra oferuje zarówno internetowy, jak i lokalny tryb dla wielu graczy, w kooperacji lub w postaci walk między graczami[15]. System umiejętności pozwala graczom dowolnie mieszać i zmieniać zdolności bohaterów[16].

Walka[edytuj | edytuj kod]

Bitwy rozgrywane są w systemie turowym. Biorące w nich udział postaci wykorzystują przydzielone im punkty akcji do wykonywania ruchów i ataków. Charakterystyczną cechą dla Divinity: Original Sin II jest możliwość wykorzystywania elementów otoczenia i żywiołów; kałuże wody da się zamrozić lub zamienić w parę, a pozycja na wzniesieniu zapewnia przewagę. Komputerowi przeciwnicy mogą również korzystać z tych mechanik na własną korzyść[17].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Akcja gry jest osadzona w fantastycznym świecie Rivellon, wieki po wydarzeniach z Divinity: Original Sin. Żywe istoty na Rivellon posiadają pewną formę energii znaną jako źródło, a osoby zwane czerpiącymi mogą nim manipulować, aby rzucać zaklęcia lub zwiększać swoje zdolności bojowe. Siedem Bóstw Rivellon przekazało część swojej mocy Lucianowi, zamieniając go w Boskiego, by mógł powstrzymać Pustkę. Lucian jednakże zmarł przed momentem rozpoczęcia gry, co osłabiło zasłonę oddzielającą Pustkę od Rivellon, a stworzenia, zwane Pustkowcami, zaczęły atakować Rivellon. Źródło przyciąga Pustkowce, przez co zaczęły się prześladowania czerpiących przez organizację zwaną Zakonem Boskiego. Na początku gry postacią gracza okazuje się być czerpiący, który zostaje schwytany przez Zakon Boskiego i zesłany na wyspę o nazwie Fort Radość. Jest to więzienie dla czerpiących, rzekomo mające na celu wyleczenie ich z mocy źródła. Podczas podróży do Fortu Radość gigantyczny Kraken Pustkowców atakuje i zatapia statek, ale postać gracza zostaje uratowana przed utonięciem przez tajemniczy głos, który nazywa gracza „Pomazańcem”.

Po przebudzeniu na wybrzeżu Fortu Radość gracz jest świadkiem brutalności reżimu Zakonu Boskiego, dowodzonego przez syna Luciana, biskupa Alexandra i magister Dallis. Dowiaduje się także o królu tyranie, Braccusie Rexie, który był czerpiącym i zmarł około 1000 lat temu. Pomazaniec ucieka z fortecy i odwiedza Salę Echa, królestwo Siedmiu Bóstw, gdzie Pomazaniec spotyka jedno z nich. Bóstwo wyjaśnia, że to ono było tajemniczym głosem, który ocalił Pomazańca od utonięcia, i że postać gracza musi stać się następnym Boskim. Jest tak, ponieważ osłabiona zasłona pozwoliła Pustce wejść do Rivellonu, a moce Bóstw zostały w jakiś sposób wyczerpane. Dlatego wyniesienie nowego Boskiego jest niezbędne do powstrzymania Pustki.

Pomazaniec ucieka z wyspy, ale Dallis przechwytuje go podczas podróży, wspomagana przez zakapturzoną postać o imieniu Vredeman, która używa potężnych zaklęć źródła. Pomazańcowi udaje się jednak uciec.

Pomazaniec płynie na Wybrzeże Żniwiarza, które również znajduje się pod kontrolą Zakonu Boskiego. Tam Pomazaniec stopniowo rozwija swoje moce źródła aż osiąga w nich mistrzostwo. Potem ponownie spotyka swoje Bóstwo, które nakazuje mu udać się do Studni Wniebowstąpienia, gdzie Pomazaniec będzie w stanie wchłonąć wystarczającą ilość Źródła, aby stać się Boskim. Podczas pobytu na Wybrzeżu Żniwiarza gracz dowiaduje się, że Dallis i Magistrowie odkryli Aeteran, potężny artefakt o nieskończonej zdolności do wysysania Źródła. Ponadto Pomazaniec spotyka nieśmiertelną istotę o imieniu Aeterna. Aeterna twierdzi, że należy do rasy znanej jako odwieczni, którzy byli rdzennymi mieszkańcami Rivellon. Siedem Bóstw również było odwiecznymi, ale pragnęli rządzić jak bogowie. Aby to osiągnąć, siódemka zdradziła innych odwiecznych i wygnała ich w Pustkę, a następnie stworzyła śmiertelne rasy Rivellonu na swoje podobieństwo, z których Bóstwa mogły wysysać duże ilości źródła i stać się niezwykle potężne.

Pomazaniec płynie na Bezimienną Wyspę, gdzie znajduje się Studnia Wniebowstąpienia. Tam dowiaduje się, że odwieczni w Pustce stali się Pustkowcami i że królem odwiecznych przed ich wygnaniem było bóstwo znane teraz jako Król Bóg. Co więcej, Król Bóg i Pustkowce zamierzają wrócić do Rivellon i odzyskać swój prawowity dom. Pomazaniec udaje się do studni, ale zanim udaje mu się wchłonąć jej źródło i stać się Boskim, Dallis pojawia się wraz z Aeteranem i niszczy Studnię. Niepowodzenie Pomazańca rozwściecza jego Bóstwo, które atakuje go desperacko, ale atak ten kończy się porażką.

Pomazaniec ściga Dallis do grobowca Luciana, znajdującego się w portowym mieście Arx, ale po dotarciu na miejsce stwierdza, że Lucian jest żywy. Lucian wyjawia, że sfałszował swoją śmierć i ukrył się w swoim grobie. To on, a nie Pustka, wysysa Źródło z Siedmiu. Lucian zamierza oczyścić Rivellon z całego źródła i użyć go do trwałego uszczelnienia zasłony, co w końcu przyniesie światu pokój. Dallis, która potajemnie jest odwiecznym, pomaga Lucianowi. W tym celu wskrzesiła Braccusa Rexa, który służył Dallis pod imieniem Vredeman.

Braccus Rex uwalnia się spod kontroli Dallis i wzywa Krakena, aby zaatakował Pomazańca, Luciana i Dallis. Po pokonaniu Braccusa Rexa, gracz musi wybrać jedno z kilku zakończeń, takich jak zostanie kolejnym Boskim, oczyszczenie Rivellonu z całego źródła, zwrócenie źródła i mocy Boskiego światu, lub pozwolenie Królowi Bogowi na powrót do Rivellonu i odnowienie władzy odwiecznych.

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Plany wydania gry zostały ogłoszone 12 sierpnia 2015 r.[18] Zapowiedziano, że gra wystartuje ze zbiórką na platformie Kickstarter 26 sierpnia tego samego roku[19]. Gra osiągnęła cel 500 000 dolarów na Kickstarterze w mniej niż 12 godzin[20][21]. Niektóre z pośrednich celów zostały osiągnięte jeszcze przed ich ogłoszeniem[22]. Ostatecznie wszystkie dostępne cele pośrednie zostały osiągnięte, a łącznie zebrano ponad 2 miliony dolarów. Larian Studios ogłosiło, że firma postanowiła ponownie skorzystać z Kickstartera, ponieważ podczas tworzenia gry chcieli poznawać opinie społeczności, a także dalej rozwijać wizję, którą mieli na tę grę[23]. Muzykę do gry skomponował Borislav Slavov, który zastąpił byłego kompozytora serii, Kirilla Pokrovsky’ego, zmarłego w 2015 roku[24].

Gra została wydana we wczesnym dostępie dla systemu Microsoft Windows 15 września 2016 r.[25], a pełna premiera odbyła się 14 września 2017 r.[3] Pomimo przerwy w dostawie prądu w Gandawie, mieście studia deweloperskiego Larian, w dniu premiery gra została pomyślnie wydana. Wkrótce liczba jednocześnie grających graczy w ciągu tygodnia wyniosła 75 000, co czyniło z niej jedną z najpopularniejszych gier na Steamie w tym czasie[26][27]. Oprócz bezpłatnej aktualizacji do „edycji rozszerzonej” dla posiadaczy oryginalnej gry, została ona również wydana na PlayStation 4 i Xbox One przez Bandai Namco Entertainment w dniu 31 sierpnia 2018 r.[28][29][4] Gra wyszła również na system macOS 31 stycznia 2019 r., a na Nintendo Switch 4 września 2019 r.[5][6]

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
„Game Informer” 9.75/10[30]
GameSpot 10/10[17]
IGN 9.6/10[7]
„PC Gamer UK” 92/100[31]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
Metacritic

PC: 93/100[32]
PC (Definitive Edition): 95/100[33]
NS: 94/100[8]
PS4: 92/100[34]
XONE: 92/100[35]

Nagrody
Organizacja Nagroda
Brytyjska Akademia Sztuk Filmowych i Telewizyjnych Nagroda Brytyjskiej Akademii Gier Wideo: Najlepszy multiplayer[36]

Projektując znajdujące się w grze miasto Arx, artyści z Larian Studios wzorowali się na stylu architektury flamandzkiej z XVI wieku[37]. Nowatorskim zabiegiem było opracowanie ścieżki dźwiękowej, która dostosowuje się do jednego z czterech instrumentów, które gracz ma na początku do wyboru. Jednocześnie każda z sześciu postaci fabularnych otrzymała motyw przewodni odtwarzany w najważniejszych momentach gry[38].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Według agregatora recenzji Metacritic Divinity: Original Sin II zyskało „powszechne uznanie”[33]. Wielu krytyków i publikacji uznało tę grę za jedną z najlepszych gier RPG[33][8][34][35][39][40]. Rick Lane z Eurogamer nazwał ją „arcydziełem” i stwierdził, że od wielu lat nie grał w żadną inną grę RPG, która choćby zbliżyła się do tej pod względem „bogactwa możliwości i charyzmy”[1]. Adam Smith z Rock, Paper, Shotgun wyraził opinię, że niewiele innych gier pozwala graczom na udział w historiach lepszych od tych z Original Sin II[41]. Leif Johnson z serwisu IGN bardzo chwalił historię, zadania, taktyczny charakter walki i grywalność, nazywając tę grę jednym z najlepszych RPG. GameSpot ocenił produkcję na najwyższą ocenę 10/10, czyniąc z niej 14. grę w historii strony, która to osiągnęła. Mike Williams z US Gamer nazwał Original Sin II „szczytowym osiągnięciem” gatunku fabularnych gier komputerowych (CRPG), chwaląc ją za postacie, możliwości odgrywania ról, środowisko i walkę. Metro nazwało ją jedną z najlepszych gier komputerowych do role-playu, chwaląc jej poziom złożoności i interaktywność. Janine Hawkins z Polygon wyraziła o grze mniej pozytywną opinię niż większość, nazywając ją „oszałamiająco ambitną”.

Miesiąc po wydaniu gra sprzedała się w ponad 700 000 egzemplarzy, a ponad milion sprzedano do listopada 2017 r.[42][43] Nominowano ją do nagrody za „Najlepszą grę fabularną” na The Game Awards 2017[44] oraz za „Najlepszą narrację” i „Najlepszą grę przygodową / fabularną” na Titanium Awards[45]; została także nominowana do „Gry roku” i „Najlepszej historii”, a także zajęła drugie miejsce w kategorii najlepszej gry na PC i najlepszej gry RPG w konkursie IGN Best of 2017 Awards[46][47][48][49]. Gra otrzymała również nominację do nagrody ,„Najlepsza gra na PC” na Game of the Year Awards 2017 bloga Destructoid[50]. Pracownicy PC Gamer wybrali ją na swoją grę roku 2017, gdzie została również nominowana do nagrody „Najlepsza gra w trybie współpracy”[51]. Personel GameSpot uznał ją za piątą najlepszą grę, a Eurogamer wyznaczył jej 11 miejsce na liście „50 najlepszych gier 2017”[52][53][54]. Czytelnicy i pracownicy Game Informer przyznali jej nagrody dla „Najlepszej gry na PC”, „Najlepszej Walki Turowej” i „Najlepszych Zadań Pobocznych”[55][56][57], a także umieścili ją na drugim miejscu w kategorii „Najlepsza Kooperacyjna Gra Wieloosobowa”[58]. Nominowano ją również do „Gry RPG Roku” podczas DICE Awards[59] za „Wybitne Osiągnięcie w Projekcie Gry” i „Game, Franchise Role Playing” podczas NAVGTR Awards, oraz za „Najlepszy projekt udźwiękowienia dla niezależnej gry” i „Najlepszą muzykę dla niezależnej gry” podczas Game Audio Network Guild Awards[60]; zdobyła również nagrodę za „Tryb wieloosobowy” podczas 14. British Academy Games Awards[61]. Była także nominowana do „Osiągnięcia w dziedzinie dźwięku” i „Writing or Narrative Design” podczas 2018 Develop Awards[62]. Wersje PlayStation 4 i Xbox One zostały nominowane do „Najlepszej gry RPG” podczas Game Critics Awards w 2018 r.[63][64] i zdobyły nagrodę za „Najlepszą grę fabularną” na Gamescom 2018, jednocześnie otrzymując nominację do nagrody „Najlepsza gra strategiczna”[65][66].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Larian Studios samodzielnie wydało wersje na Windows i macOS.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Rick Lane: Divinity: Original Sin 2 review. Eurogamer, 2017-09-22. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e Divinity: Original Sin 2 (Credits) [online], youtube [dostęp 2020-01-13] (ang.).
  3. ↑ a b c Andy Chalk: Divinity: Original Sin 2 will leave Early Access in September. PC Gamer, 2017-05-24. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  4. ↑ a b c Ascend to Divinity! Divinity: Original Sin 2 – Definitive Edition out tomorrow for PlayStation®4 and Xbox One. Filmoria, 2018-08-31. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  5. ↑ a b c Award-winning Divinity: Original Sin 2 – Definitive Edition out now for Mac. gamasutra.com. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  6. ↑ a b c Cass Marshall: Divinity Original Sin 2 is available on Switch with Steam cross-save. Polygon, 2019-09-04. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  7. ↑ a b c Leif Johnson: Divinity: Original Sin 2 Review. IGN, 2017-09-21.
  8. ↑ a b c Divinity: Original Sin II – Definitive Edition for Switch Reviews. Metacritic. [dostęp 2020-01-11].
  9. ↑ a b c Divinity: Original Sin 2. divinity.game. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  10. ↑ Krzysztof Sorokoń: Divinity: Original Sin 2 otrzymało język polski!. (pol.).
  11. ↑ Steam, Divinity: Original Sin 2 – Definitive Edition.
  12. ↑ Jake Su: Free DLC arrives for Larian Studios’ Divinity: Original Sin II. playstation enthusiast. (ang.).
  13. ↑ Update 7: Update 7: Stretch goal unlocked... and new stretch goals announced! · Divinity: Original Sin 2. Kickstarter. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  14. ↑ Tom Marks: How your Divinity: Original Sin 2 character choices affect everything you do. PC Gamer, 2015-08-26. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  15. ↑ Divinity: Original Sin 2 Brings Competitive Multiplayer and Raining Blood to Kickstarter. pastemagazine.com, 2015-08-26. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  16. ↑ Adam Smith: Divinity Original Sin 2’s Competitive Roleplaying And Diverging Narratives Are Boldly Inventive. Rock, Paper, Shotgun, 2015-08-26. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  17. ↑ a b Brett Todd: Divinity: Original Sin II Review. GameSpot, 26 września 2017. [dostęp 2020-01-11].
  18. ↑ Divinity: Original Sin 2 Announced – IGN. [dostęp 2020-01-11].
  19. ↑ Tom Senior: Divinity: Original Sin 2 Kickstarter launches later this month. PC Gamer, 2015-08-12. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  20. ↑ Divinity: Original Sin 2 Reaches Funding Goal in Less Than 12 Hours. GameSpot. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  21. ↑ Divinity: Original Sin 2 Kickstarter Funded in 12 Hours – IGN. [dostęp 2020-01-11].
  22. ↑ Divinity: Original Sin 2 Reaches Stretch Goals Before They’re Even Announced. GameSpot. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  23. ↑ Wesley Yin-Poole: Larian heads back to Kickstarter for Divinity: Original Sin 2. Eurogamer, 2015-08-13. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  24. ↑ Andy Chalk: Crysis, Ryse: Son of Rome composer joins Divinity: Original Sin 2 team. PC Gamer, 2016-02-10. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  25. ↑ Joe Donnelly: Divinity: Original Sin 2 is out now on Early Access. PC Gamer, 2016-09-16. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  26. ↑ Andy Chalk: Divinity: Original Sin 2 claims top spot on Steam despite a very unlucky launch day. PC Gamer, 2017-09-15. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  27. ↑ Fraser Brown: Divinity: Original Sin 2 boasts over 75,000 concurrent players on Steam. PC Gamer, 2017-09-17. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  28. ↑ PS4 And Xbox One Getting Acclaimed RPG Divinity: Original Sin 2. GameSpot. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  29. ↑ Tyler Wilde: Divinity: Original Sin 2 Definitive Edition is out now as a free update. PC Gamer, 2018-08-31. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  30. ↑ Divinity: Original Sin 2. Game Informer. [dostęp 2020-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-04)]. (ang.).
  31. ↑ Fraser Brown: Divinity: Original Sin 2 review. PC Gamer, 21 września 2017. [dostęp 2020-01-11].
  32. ↑ Divinity: Original Sin II for PC Reviews. Metacritic. [dostęp 2020-01-11].
  33. ↑ a b c Divinity: Original Sin II – Definitive Edition for PC Reviews. Metacritic. [dostęp 2020-01-11].
  34. ↑ a b Divinity: Original Sin II – Definitive Edition for PlayStation 4 Reviews. Metacritic. [dostęp 2020-01-11].
  35. ↑ a b Divinity: Original Sin II – Definitive Edition for Xbox One Reviews. Metacritic. [dostęp 2020-01-11].
  36. ↑ Lucy O’Brien, BAFTA Game Awards 2018 Winners Revealed [online], IGN [dostęp 2020-01-11] (ang.).
  37. ↑ The Making of Divinity: Original Sin 2 [online], youtube [dostęp 2020-01-16] (ang.).
  38. ↑ Kate Remington: Borislav Slavov’s Uniquely Customizable Music for Divinity Original Sin 2. wshu. [dostęp 2020-01-16]. (ang.).
  39. ↑ Review: Divinity: Original Sin II. Hardcore Gamer, 2017-09-19. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  40. ↑ Richard Cobbett: RPGs may never top Ultima 7, but Divinity: Original Sin 2 comes close. PC Gamer, 2017-10-23. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  41. ↑ Adam Smith: Wot I Think: Divinity Original Sin 2. Rock, Paper, Shotgun, 2017-09-21. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  42. ↑ Joe Donnelly: Swen Vincke on the future of Divinity: Original Sin 2, and the pros and cons of open development. PC Gamer, 2017-10-09. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  43. ↑ Andy Chalk: Divinity: Original Sin 2 has sold one million copies. PC Gamer, 2017-11-28. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  44. ↑ The Game Awards 2017 Winners Headlined By Zelda: Breath Of The Wild’s Game Of The Year. GameSpot. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  45. ↑ The list of finalists for the Fun & Serious Titanium awards has been revealed | Fun & Serious Game Festival 2019 | English Site. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  46. ↑ Game of the Year – Best of 2017 Awards Wiki Guide – IGN. [dostęp 2020-01-11].
  47. ↑ Best PC Game – Best of 2017 Awards Wiki Guide – IGN. [dostęp 2020-01-11].
  48. ↑ Best RPG – Best of 2017 Awards Wiki Guide – IGN. [dostęp 2020-01-11].
  49. ↑ Best Story – Best of 2017 Awards Wiki Guide – IGN. [dostęp 2020-01-11].
  50. ↑ Chris Carter: Nominees for Destructoid’s Best PC Game of 2017. Destructoid. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  51. ↑ Games of the Year 2017: The nominees. PC Gamer. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  52. ↑ Game of the Year 2017: Divinity: Original Sin 2. PC Gamer. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  53. ↑ GameSpot’s Best Games Of 2017 #5: Divinity: Original Sin II. Gamespot. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  54. ↑ Eurogamer’s Top 50 Games of 2017: 20-11. Eurogamer. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  55. ↑ Game Informer’s Best Of 2017 Awards. Gameinformer. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  56. ↑ Reader’s Choice Best Of 2017 Awards. Gameinformer. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  57. ↑ Kimberley Wallace: The 2017 RPG Of The Year Awards. Gameinformer. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  58. ↑ Jeff Cork: Reader’s Choice Best Of 2017 Awards. Gameinformer. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  59. ↑ Eddie Makuch: Game Of The Year Nominees Announced For DICE Awards. gamespot. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  60. ↑ 2018 Awards. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  61. ↑ Brett Makedonski: BAFTA names What Remains of Edith Finch its best game of 2017. Destructoid. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  62. ↑ Announcing the Develop Awards 2018 nominations shortlist. 21-05-2018. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  63. ↑ Patrick Faller: E3 2018: Game Critics Awards Nominations Revealed; Anthem, Super Smash Bros. Ultimate Top The List. Gamespot. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  64. ↑ Steve Watts: Resident Evil 2 Wins Top Honor In E3 Game Critics Awards. Gamespot. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  65. ↑ Jordan Ramée: Gamescom 2018 Award Nominees: Marvel’s Spider-Man, Assassin’s Creed Odyssey, And More. Gamespot. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  66. ↑ Sean Keane, Gamescom 2018 award winners include Marvel’s Spider-Man, Super Smash Bros. Ultimate and Forza Horizon 4 [online], CNET [dostęp 2020-01-11] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Seria gier Divinity
Główna seria
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Divinity:_Original_Sin_II&oldid=73665364”