Dido Kvaternik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 marca 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 marca 1962 |
| Minister spraw wewnętrznych Niezależnego Państwa Chorwackiego | |
| Okres |
od 1941 |
| Przynależność polityczna | |
Dido Kvaternik, właśc. Eugen Dido Kvaternik (ur. 29 marca 1910 w Zagrzebiu, zm. 10 marca 1962 w Río Cuarto) – chorwacki polityk, działacz nacjonalistyczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Slavka Kvaternika i Olgi z domu Frank. W 1930 roku należał wraz ze swoim ojcem do grupy założycieli ruchu Ustasza. Pod pseudonimem Longin działał jako szef sztabu organizacji, przygotowując zamach marsylski w 1934 na króla Jugosławii Aleksandra I. Po zamachu udało mu się opuścić Francję i uciec do Włoch. We Francji został skazany zaocznie na karę śmierci. Zatrzymany przez policję włoską w Turynie, do 1941 przebywał w areszcie domowym.
Po proklamowaniu Niezależnego Państwa Chorwackiego (NDH) został ministrem spraw wewnętrznych i dowódcą policji politycznej[1] (Ravsigur) w stopniu generała porucznika. Odpowiedzialny za masowe mordy i inne represje wobec ludności serbskiej i żydowskiej. W październiku 1942 został usunięty przez Niemców z zajmowanych stanowisk.
W 1945 wyjechał do Argentyny, gdzie napisał wspomnienia, wydane w 1995 pod tytułem Wspomnienia i spostrzeżenia 1925–1945 (chorw. Sjećanja i zapažanja 1925–1945).
Zginął w wypadku drogowym[1], jadąc wraz z dwiema córkami.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Stanisław Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014, s. 234, ISBN 978-83-63795-77-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- B. Krizman, Ante Pavelić i Ustaše, Zagreb 1983.
- M. Tanner, Croatia: A Nation Forged in War, Yale 2001.