Czesława Burcon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesława Burcon
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1937
Nielisz

Posłanka IX kadencji Sejmu PRL
Okres

od 13 października 1985
do 3 czerwca 1989

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi

Czesława Burcon (ur. 3 stycznia 1937 w Nieliszu) – polska polityk, posłanka na Sejm PRL IX kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1952 pracowała w Delegaturze Gminnej Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji w Nieliszu, a od 1953 w Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Ruskich Piaskach. W latach 1957–1960 była kontrolerką biletów w Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym we Wrocławiu, z kolei w latach 1962–1963 nawijaczką we Wrocławskich Zakładach Włókien Sztucznych. Od 1963 monter elektronik-brygadzista w Zakładach Elektronicznych „Elwro” we Wrocławiu, gdzie była wiceprzewodniczącą rady pracowniczej w tych zakładach. Ukończyła Kurs Monterów Zespołów Radiowych i Telewizyjnych (1964) oraz kurs mistrzowski w zawodzie mechanik odbiorników fonicznych (1978).

W 1985 uzyskała mandat posłanki na Sejm PRL IX kadencji w okręgu Wrocław Fabryczna z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zasiadała w Komisji Rynku Wewnętrznego i Usług, Komisji Spraw Samorządowych oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z realizacją drugiego etapu reformy gospodarczej.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]