Czesław Taborek
 Czesław Taborek podczas zawodów w Łodzi (marzec 1938) | |
| Data i miejsce urodzenia |
30 sierpnia 1915 |
|---|---|
| Data śmierci |
2 sierpnia 1982 |
| Informacje klubowe | |
| Klub | |
Czesław Taborek (ur. 30 sierpnia 1915[1] w Łodzi[2], zm. 2 sierpnia 1982[3]) – polski bokser, zawodnik IKP Łódź, brązowy medalista mistrzostw Polski w kategorii lekkiej (1934), agent Gestapo podczas II wojny światowej i SB po wojnie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył 7 klas szkoły powszechniej, następnie uczył się w szkole włókienniczej i podjął pracę w fabryce Izraela Poznańskiego. Tam został członkiem sekcji bokserskiej IKP Łódź. W 1934 został brązowym medalistą mistrzostw Polski w kategorii lekkiej (1934) w barwach IKP Łódź[4], w 1935 zaś reprezentował Polskę w meczu bokserskim Polska-Niemcy[1].
Na początku niemieckiej okupacji w Łodzi pracował w handlu. W 1940 został wysłany na roboty przymusowe do Niemiec, gdzie pracował do października 1943 roku. Po nalocie na fabrykę uciekł do Łodzi, gdzie ukrywał się w mieszkaniu matki przy ul. Pomorskiej. W listopadzie 1943 spotkał agenta Gestapo – Pisarkiewicza vel Pisarka, który wyrobił mu nową Arbeitskarte i zaoferował pracę w łódzkiej firmie „Aszeke” przy ul. Andrzeja. Z czasem zaczął współpracować z łódzkim Gestapo jako agent nr 728. Został jednak aresztowany za ucieczkę z Niemiec i osadzony w obozie na Sikawie, lecz po trzech tygodniach zwolniony po interwencji kierownika agentury Gestapo – Breyera[5].
Po zakończeniu wojny i końcu okupacji w Łodzi w 1945 zgłosił się do Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa z propozycją współpracy agenturalnej, która została przyjęta, jednak dla zatarcia jego działalności okupacyjnej wytoczono mu pokazowy sfingowany proces oskarżając o współpracę z Gestapo[5]. W jego wyniku został demonstracyjnie uwolniony od tego oskarżenia[6]. Szczegóły jego późniejszej działalności znajdują się w jego aktach osobowych agenta SB przechowywanych w archiwum łódzkiego IPN[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był synem Józefa Taborka[1]. Po II wojnie światowej mieszkał przy ul. Nowotki 41a (późn. ul. Pomorska 41a)[7]. Pochowany został na Cmentarzu Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Łodzi przy ul. Szczecińskiej[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Łodzi, Akta personalne funkcjonariusz SB: Taborek Czesław, imię ojca: Józef, data urodzenia: 30-08-1915, inwentarz.ipn.gov.pl, 1945 [dostęp 2023-11-10].
- ↑ Znany bokser łódzki agentem Gestapo, „Głos Robotniczy” (208), bc.wbp.lodz.pl, 30 lipca 1946 [dostęp 2023-11-10].
- ↑ a b Czesław Taborek 2 August 1982 w BillionGraves GPS Headstones | BillionGraves [online], billiongraves.com [dostęp 2023-11-10].
- ↑ Piotr Osmólski, Leksykon boksu, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1989, ISBN 83-217-2680-1, OCLC 830082175.
- ↑ a b Znany bokser łódzki agentem gestapo; [w:] „Głos Robotniczy”, 30 VII 1946, nr 208, s. 8.
- ↑ (h.k.), Taborek zrehabilitowany! Znakomity bokser na ławie oskarżonych. Sąd oddalił zarzut współpracy Taborka z gestapo; [w:] Express Ilustrowany”, 18 IX 1946, nr 241, s. 3; znamienny jest tu opis jego zachowania podczas procesu: swobodny, z uśmiechem w gronie znajomych podczas przerw w rozprawie.
- ↑ Gdy bokser udaje lekarza. Czesław Taborek ukarany 10-dniowym aresztem za opilstwo i awantury, „Express Ilustrowany” (158), bc.wbp.lodz.pl, 10 czerwca 1948 [dostęp 2023-11-10].