Cornelio Vandergoten (obraz)
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1782 ? |
| Medium |
olej na płótnie |
| Wymiary |
62 × 47 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Cornelio Vandergoten (hiszp. Cornelio Vandergoten) – obraz olejny dawniej uważany za dzieło hiszpańskiego malarza Francisca Goi (1746–1828), obecnie istnieją wątpliwości co do tej atrybucji i daty powstania[1].
Okoliczności powstania[edytuj | edytuj kod]
Cornelio Vandergoten był dyrektorem Królewskiej Manufaktury Tapiserii Santa Bárbara[2] w Madrycie w latach 1774–1786. Goya rozpoczął wieloletnią współpracę z manufakturą w 1775, krótko po przyjeździe do Madrytu. Pod okiem swojego szwagra, Francisca Bayeu, przygotowywał wielkoformatowe olejne obrazy, na podstawie których tkano gobeliny[3]. Relacje pomiędzy Vendergotenem i zatrudnionymi w manufakturze malarzami nie były dobre, dlatego wydaje się niezwykłe, żeby dyrektor zamówił u Goi swój portret[2][4].
Opis obrazu[edytuj | edytuj kod]
Vandergoten został przedstawiony w półpostaci. Jego sylwetka odcina się od bardzo ciemnego tła – granica pomiędzy tłem a kaftanem z czarnego aksamitu jest ledwo widoczna. Takie przedstawienie wskazuje na inspirację Tycjanem. Światło pochodzące z lewej strony pada na twarz modela, podkreślając jego charakter. Biel kamizelki i kołnierza kontrastuje z tłem[2].
W lewym górnym rogu znajduje się inskrypcja Cº Vandergoten Goya 1782, która prawdopodobnie nie jest oryginalna[5].
Proweniencja[edytuj | edytuj kod]
Pochodzenie obrazu nie jest dobrze udokumentowane, brak informacji o nim w inwentarzu Prado z 1856[1]. Wzmianka o obrazie pojawia się dopiero w katalogu muzeum z 1920, gdzie wspomniano, że został zakupiony od Narodowego Zgromadzenia Ikonograficznego (Junta de Iconografía Nacional) w 1881 z przeznaczeniem do Muzeum Ikonografii, po czym został zdeponowany w Prado[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ferrán Aribau, Francesc Ruidera, Lluís Altafuya, Roberto Castillo, Xavier Costaneda: Goya: su tiempo, su vida, su obra. Madryt: LIBSA, 2006, s. 243. ISBN 84-662-1405-4.
- ↑ a b c Cornelio Vandergoten. www.artehistoria.com. [dostęp 2016-11-14]. (hiszp.).
- ↑ Rose Marie Hagen, Rainer Hagen: Francisco Goya. Warszawa: Taschen, 2003, s. 7-12. ISBN 83-89192-40-3.
- ↑ Juan J. Luna, Margarita Moreno de las Heras: Goya. 250 aniversario. Madrid: Museo del Prado, 1996, s. 342. ISBN 84-8731-748-0.
- ↑ a b Goya en el Prado: Cornelio Vandergoten. www.goyaenelprado.es. [dostęp 2016-10-14]. (hiszp.).