Convair Model 116
 Rysunek samolotu | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Convair |
| Konstruktor |
Theodore Hall |
| Typ |
samochód latający |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1946 |
| Lata produkcji |
1946 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
Franklin 4AL-225 |
| Moc |
95 KM |
| Wymiary | |
| Masa | |
| Własna |
485 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
180 km/h |
| Zasięg |
480 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 1+1 | |
Convair Model 116 – prototypowy samochód latający zaprojektowany przez Theodore'a Halla w zakładach Convair w 1946. Zbudowano tylko jeden egzemplarz tego samolotu, na jego podstawie powstał późniejszy Convair Model 118.
Tło historyczne[edytuj | edytuj kod]
Jeden z głównych projektantów Consolidated Vultee (później – Convair), Theodore Hall, był prywatnie bardzo zafascynowany ideą „powietrznego samochodu” (air car) i rozpoczął prace nad projektowaniem takiego pojazdu jeszcze przed II wojną światową[1]. W 1941 zakłady Consolidated zaproponowały dowództwu USAAF zaprojektowanie tego typu pojazdu do rajdów komandosów jednak USAAF nie wykazał zainteresowania takim projektem[1]. Hall powrócił do swojego idée fixe o „samolocie w każdym garażu” (aircraft in everyone's garage) po zakończeniu wojny poświęcając mu wiele środków i czasu[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza tego typu konstrukcja Halla powstała w 1946[1]. Hall zaprojektował niewielki, dwuosobowy samochód napędzany 26-konnym silnikiem Crosley ze zdejmowanymi powierzchniami nośnymi i ogonem[1]. Napęd samolotu stanowił 90-konny silnik Franlin 4A4 z dwupłatowym, drewnianym śmigłem[1]. Prototyp został ukończony pod koniec czerwca 1946 i oblatany 12 lipca tegoż roku[1][2]. Samolot miał rejestrację cywilną NX90654[2]. W czasie pierwszego lotu za sterami samolotu zasiadał Russell R. Rogers, pozycję pasażera zajmował inżynier-oblatywacz (flight-test engineer) Lawrence G. Phillips[1]. Po dwóch pierwszych lotach Rogers został zastąpiony przez Billa Martina[1]. W sierpniu 1946 silnik samolotu został zamieniony na 95-konny Franklin 4AL-225[1]. Łącznie maszyna wykonała 66 lotów[1]. Samolot nie wszedł do produkcji seryjnej, powstał tylko jeden prototyp, ale na jego podstawie powstał późniejszy Convair Model 118[1].
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Convair Model 116, znany także jako ConVairCar, był dwuosobowym samochodem o dwudrzwiowym nadwoziu typu coupe[2]. Samochód napędzany był 26-konnym silnikiem Crosley który znajdował się z tyłu samochodu[1][2]. Do samochodu można było zamontować specjalnie zaprojektowane skrzydła z zespołem napędowym i ogon zamieniając go w lekki samolot. W tej roli ConVairCar miał układ górnopłatu z pojedynczym silnikiem ciągnącym napędzającym dwupłatowe, drewniane śmigło[1][2].
Masa własna samochodu wynosiła 573 funty, a masa systemu nośnego 500 funtów (259 i 226 kg)[1]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła do 112 mil na godzinę (180 km/h).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- George W. Green: Flying Cars, Amphibious Vehicles and Other Dual Mode Transports: An Illustrated Worldwide History. McFarland, 2010, s. 37-38. ISBN 978-0786445561.
- John Wegg: General Dynamics Aircraft And Their Predecessor. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1990. ISBN 0-87021-233-8.