Cloe Elmo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cloe Elmo
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1910
Lecce

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

24 maja 1962
Ankara

Typ głosu

mezzosopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Cloe Elmo (ur. 9 kwietnia 1910 w Lecce, zm. 24 maja 1962 w Ankarze[1]) – włoska śpiewaczka operowa, mezzosopran.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała w Akademii Muzycznej św. Cecylii w Rzymie u Edwige Chibaudo[1]. W 1932 roku zdobyła I nagrodę na konkursie śpiewaczym w Wiedniu[1]. Zadebiutowała jako śpiewaczka operowa w 1934 roku w Cagliari rolą Santuzzy w Rycerskości wieśniaczej[1]. Od 1936 do 1943 roku i ponownie od 1951 do 1954 roku związana była z mediolańską La Scalą[1][2]. W 1947 roku wystąpiła jako Azucena w Trubadurze na deskach Metropolitan Opera w Nowym Jorku[1][2]. W 1954 roku zakończyła karierę sceniczną i wyjechała do Ankary, gdzie uczyła śpiewu w miejscowym konserwatorium[1][2].

Zasłynęła rolami Adalgizy w Normie, Azuceny w Trubadurze, Ulryki w Balu maskowym, Księżnej de Bouillon w Adrianie Lecouvreur, Ortrudy w Lohengrinie i Brangeny w Tristanie i Izoldzie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1015. ISBN 0-02-865527-3.
  2. a b c d Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 1. styczeń–czerwiec. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 252. ISBN 83-224-0334-8.