Chuna Wolfsthal
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
19 grudnia 1924 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Chuna Wolsthal, także Chone, Chune, Chanan[1] (ur. 9 grudnia 1851[a] w Tyśmienicy[1][2], zm. 19 grudnia 1924 we Lwowie[1][2] lub Tarnopolu[1]) – polski kompozytor, wiolonczelista i dyrygent pochodzenia żydowskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem synagogalnego kantora[1][2]. Przypuszczalnie był samoukiem[1], w młodości grywał w zespołach klezmerskich oraz w orkiestrze wojskowej[1][2]. Wspólnie z braćmi założył orkiestrę, z którą dawał koncerty na terenie Galicji[1][2]. W latach 1901–1903 prowadził własny zespół operetkowy, z którym grywał w miastach i miasteczkach Galicji i Bukowiny, a także występował w Berlinie i Budapeszcie[1][2]. Był dyrygentem w teatrze żydowskim Jakuba Gimpla we Lwowie, a od 1903 roku w teatrze Abrahama Askelroda w Czerniowcach[1][2]. Od 1914 roku występował przez pewien czas w Wiedniu i Berlinie, później osiadł w Tarnopolu, gdzie grał na weselach, w kawiarniach i synagogach[1][2]. Zmarł w biedzie[1].
Komponował operetki nawiązujące do twórczości Johanna Straussa mł. i Franza von Suppégo[1], m.in. Der tajfl als regent, Rabi Jehuda Halevy, Der komiszer bal, Bas Jeruszalaim, Di Małke Szwo, Fluch der Libe, Ibn Ezra, Di draj matones, Bustenaj[2]. Pisał też muzykę teatralną, tańce, marsze i pieśni[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 250. ISBN 978-83-224-0935-0.
- ↑ a b c d e f g h i j Leon Tadeusz Błaszczyk: Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX i XX wieku. Słownik biograficzny. Warszawa: Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce, 2014, s. 283. ISBN 978-83-939735-1-4.