Chaetopelma altugkadirorum
Chaetopelma altugkadirorum | |
Gallon, Gabriel et Tansley, 2012 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Infrarząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Chaetopelma altugkadirorum |
Chaetopelma altugkadirorum – gatunek pająka z infrarzędu ptaszników i rodziny ptasznikowatych. Występuje w Turcji i Syrii.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2012 roku przez Richarda C. Gallona, Raya Gabriela i Guya Tansleya[1][2]. Opisu dokonano na podstawie parki odłowionej w 2009 roku w Yayladaği w tureckiej prowincji Hatay. Epitet gatunkowy nadano na cześć Kadira Buğaça Kunta i Altuğa Kiziltuğa, którzy brali udział w pozyskaniu materiału typowego. Jako bliskiego krewnego tego gatunku wskazuje się Chaetopelma olivaceum[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Sporych rozmiarów przedstawiciel rodzaju. Holotypowy samiec miał ciało długości 31 mm, karapaks długości 13 mm i szerokości 11,4 mm oraz opistosomę (odwłok) długości 13,8 mm i szerokości 9,4 mm. Paratypowa samica miała ciało długości 41 mm, karapaks długości 15,8 mm i szerokości 14,7 mm oraz opistosomę długości 19,1 mm i szerokości 12,8 mm. Karapaks jest różowawobrązowy, wełniście owłosiony u samca i mniej wełniście u samicy. Odnóża, szczękoczułki i nogogłaszczki są szarawobrązowe z jasnym owłosieniem. Opistosoma jest ciemnobrązowa i jasno, długo, wełniście owłosiona[2]. Część głowowa karapaksu jest słabo wyniesiona[3][2]. Oczy pary przednio-bocznej leżą bardziej z przodu niż pary przednio-środkowej, a oczy pary tylno-bocznej bardziej z tyłu lub na równi z oczami pary tylno-środkowej[3]. Jamki karapaksu są głębokie i poprzeczne[2]. Szczękoczułki pozbawione są rastellum[3]. Warga dolna ma u samca 55, a u samicy 73 kuspule. Szczęki mają u samca około 230, a u samicy około 220 kuspuli. Sternum ma trzy pary owalnych sigilli, z których pierwszej pary są mniejsze i położone przykrawędziowo, a drugiej i trzeciej pary większe i oddalone od krawędzi. Stopy zwieńczone są bezzębnymi pazurkami górnymi i parzystymi przypazurkowymi kępkami włosków. Trichobotria maczugowate ograniczone są na stopach do U-kształtnych rzędów w częściach wierzchołkowych[2]. Nogogłaszczki samca mają bulbus z jajowatym w zarysie, gładkopowierzchniowym tegulum i co najmniej trzykrotnie od niego dłuższym, pozbawionym kili, półokrągłym w przekroju embolusem. Genitalia samicy cechuje spermateka złożona z dwóch długich, nitkowatych, rozbieżnie zakrzywionych zbiorników o jednopłatowym wierzchołku[4].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pająk palearktyczny, zamieszkujący Syrię i turecką prowincję Hatay na wschodzie regionu śródziemnomorskiego[1]. Zamieszkuje rzadkie, nasłonecznione lasy sosnowe. Żyje w sięgających do 50 cm głębokości norach i gęstych oprzędach, skonstruowanych przy butwiejących pniakach sosnowych i pod kamieniami[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gen. Chaetopelma Ausserer, 1871. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-07-24].
- ↑ a b c d e f g Richard C. Gallon, Ray Gabriel, Guy Tansley. A new Chaetopelma species from the eastern Mediterranean (Araneae, Theraphosidae, Ischnocolinae). „Journal of the British Tarantula Society”. 27 (4), s. 128-139, 2012.
- ↑ a b c Jose Paulo Leite Guadanucci, Richard C. Gallon. A revision of the spider genera Chaetopelma Ausserer 1871 and Nesiergus Simon 1903 (Araneae, Theraphosidae, Ischnocolinae). „Zootaxa”. 1753, s. 34-48, 2008. DOI: 10.11646/zootaxa.1753.1.2.
- ↑ Maria Chatzaki, Marjan Komnenov. Description of a new Chaetopelma (Araneae, Theraphosidae) species from Crete and a re-description of Macrothele cretica Kulczyński, 1903 (Araneae, Macrothelidae). „Zootaxa”. 4544 (2), s. 269-284, 2019. DOI: 10.11646/zootaxa.4544.2.7.