Cantacader ceylonicus
| Cantacader ceylonicus | |
| Lis, 2000 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Cantacader ceylonicus |
Cantacader ceylonicus – gatunek pluskwiaka z rodziny prześwietlikowatych.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2000 roku przez Barbarę Lis na podstawie dwóch okazów samców, odłowionych w Dambuwie w 1965 roku[1].
Pluskwiak o ciele długości około 4,2 mm i szerokości między 1,5 a 1,6 mm. Wydłużona głowa jest szarawoochrowa z czarniawoczerwonymi oczami i brązowawymi czułkami. Policzki są długie i stykają się na przedzie zaokrąglonymi szczytami. Trzeci człon czułków jest wielokrotnie dłuższy od pozostałych. Kłujka sięga w spoczynku do tylnej krawędzi czwartego sternitu odwłoka. Przedplecze jest ochrowe, wypukłe, zaopatrzone w pięć żeberek i wąskie, zakrzywione ku górze paranota. Powierzchnia jego podzielona jest na drobne komórki, których na przedzie i tyle paranotów mieści się pojedynczy szereg, a na środku paranotów po trzy szeregi. Półpokrywy są ochrowe z nieregularnymi łatami barwy brązowawej. Ich powierzchnia podzielona jest na komórki większe niż na przedpleczu. Odnóża są brązowawe, długie i smukłe. Spód odwłoka jest jasnoochrowy[1].
Owad orientalny, znany wyłącznie ze Sri Lanki[1].