C/2020 F3 (NEOWISE)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
C/2020 F3 (NEOWISE)
Ilustracja
C/2020 F3 (NEOWISE) widoczna na nocnym niebie 13 lipca 2020
Odkrywca

NEOWISE

Data odkrycia

27 marca 2020

Elementy orbity
Półoś wielka

362,9 ± 0,3[1] au

Mimośród

0,999188 ± 0,000001[1]

Peryhelium

0,294649[1] au

Aphelium

725,4 ± 0,6[1] au

Okres orbitalny

6912 ± 9[1] lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

128,93729 ± 0,00002[1]°

Długość węzła wstępującego

61,0106[1]°

Argument peryhelium

37,2789[1]°

Moment przejścia przez peryhelium

3 lipca 2020[1]

Charakterystyka fizyczna jądra

C/2020 F3 (NEOWISE)kometa długookresowa, odkryta 27 marca 2020 roku za pomocą teleskopu kosmicznego NEOWISE[2], która stała się widoczna z Ziemi gołym okiem w pobliżu peryhelium w lipcu 2020[3].

Historia obserwacji[edytuj | edytuj kod]

W chwili odkrycia 27 marca 2020 roku kometa C/2020 F3 miała widomą wielkość gwiazdową 17m[4]. Kometa osiągnęła peryhelium 3 lipca 2020 roku, zbliżając się do Słońca na 0,295 au (ok. 44 mln km), bliżej niż peryhelium Merkurego. Znajdowała się wówczas 1,14 au (ok. 170 mln km) od Ziemi i osiągnęła wielkość obserwowaną 0,8m – jednak ze względu na bliskość Słońca była trudno dostrzegalna; ponadto z półkuli północnej była wówczas widoczna nisko nad horyzontem. Przewidywano, że najlepiej będzie widoczna w dniach 9–11 lipca, świecąc w gwiazdozbiorze Woźnicy. W trakcie oddalania się od Słońca, minęła Ziemię w minimalnej odległości 0,692 au (104 mln km) 23 lipca[3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i C/2020 F3 (NEOWISE) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [data dostępu: 2020-10-11].
  2. C/2020 F3 (NEOWISE) w bazie Minor Planet Center (ang.)
  3. a b Marcin Kamassa: Lato 2020 „powitało” jasną kometą. Lipcowa okazja do obserwacji gołym okiem. Space24.pl, 2020-07-04. [dostęp 2020-07-05]. (pol.).
  4. Seiichi Yoshida: C/2020 F3 (NEOWISE). [w:] aerith.net [on-line]. [dostęp 2020-03-22].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]