Brimeura duvigneaudii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brimeura duvigneaudii
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

szparagowate

Rodzaj

brimera

Gatunek

Brimeura duvigneaudii

Nazwa systematyczna
Brimeura duvigneaudii (L.Llorens) Rosselló, Mus & Mayol
Anales Jard. Bot. Madrid 49: 294 1991 publ. 1992[3]
Synonimy
  • Brimeura amethystina var. duvigneaudii L.Llorens
  • Brimeura amethystina subsp. duvigneaudii (L.Llorens) L.Llorens[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Brimeura duvigneaudii (L.Llorens) Rosselló, Mus & Mayol – gatunek rośliny z rodziny szparagowatych (Asparagaceae Juss.). Występuje endemicznie na Balearach – w północnej części Majorki[4], w górach Serra de Tramuntana[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Dorasta do 10 cm wysokości[4].
Liście
Są zwisające, mają równowąski kształt, w przekroju poprzecznym są trójkątne. Mierzą 3 mm szerokości[4][5].
Kwiaty
Osadzone na głąbiku, zebrane w jednostronne kwiatostany składające się z dwóch do pięciu (rzadko siedmiu) niepozornych kwiatów. Płatki mają różową barwę (nigdy nie są niebieskie jak u blisko spokrewnionego gatunku B. amethystina)[4][5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten znany jest tylko z mało liczebnych trzech subpopulacji[a][6]. Rośnie w wapiennych szczelinach skalnych oraz na zboczach w pobliżu morza. Występuje na wysokości od 150 do 250 m n.p.m. Rozwija się w gorących miejscach w pełnym nasłonecznieniu[4]. Kwitnie od maja do lipca[5].

Roślina jest geofitem. Części nadziemne rośliny zamierają w lecie, gdy jest gorąco i sucho. Jak dotąd zaobserwowano tylko jedną populację, w której rośliny produkują nasiona – pozostałe wydają się rozmnażać bezpłciowo poprzez podział bulw. Brimeura duvigneaudii uważana jest za gatunek reliktowy, a więc taki, który kiedyś miał większy zasięg występowania, lecz z powodu zmian klimatycznych niemal zniknął w ciągu kilku tysiącleci. Te pozostałe populacje mogą mieć trudności w radzeniu sobie w dzisiejszym środowisku[4].

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii CR – gatunków krytycznie zagrożonych. Został zaliczony do tej kategorii, ponieważ jego subpopulacje są małe (jedna prawie zanikła), a ich populacja ma tendencję spadkową. Szacuje się, że każda subpopulacja liczy nie więcej niż 50 dojrzałych osobników (choć szacunki są trudne do potwierdzenia ze względu na niewielkie rozmiary rośliny). Obszar, jaki wykorzystuje gatunek, wynosi zaledwie 7,5 km², a więc jest wystarczająco mały, aby był podatny na ekstremalne zjawiska naturalne, takie jak na przykład pożary. Brimeura duvigneaudii ma również problemy z rozmnażaniem się, prawdopodobnie z powodu zmian klimatycznych[7].

Na poziomie regionalnym siedlisko tej rośliny jest chronione jako stanowisko przyrodnicze o szczególnym znaczeniu zatwierdzone uchwałą z 1991 roku przez parlament wspólnoty autonomicznej Balearów. Jest także wymieniona w katalogu zagrożonych gatunków na Balearach[7].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. a b Brimeura duvigneaudii (L.Llorens) Rosselló, Mus & Mayol. The Plant List. [dostęp 2016-07-15]. (ang.).
  4. a b c d e f g Brimeura duvigneaudii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. a b c d Brimeura duvigneaudii ( L. Llorens) Rosselló, Mus & Mayol. Herbari Virtual. [dostęp 2016-07-15]. (hiszp.).
  6. Józef Mitka: Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk. [w:] Roczniki Bieszczadzkie nr 18 [on-line]. 2010. s. 24–44. [dostęp 2013-12-23]. (pol.).
  7. a b G. Bibiloni, M. Mus, Brimeura duvigneaudii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2016-07-15] (ang.).