Bradley Cooper (lekkoatleta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bradley Cooper
Pełne imię i nazwisko

Tyrone Bradley Thomas Cooper

Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1957
Bahamy

Wzrost

188 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bahamy
Igrzyska panamerykańskie
srebro San Juan 1979 rzut dyskiem
srebro Caracas 1983 rzut dyskiem
srebro Indianapolis 1987 rzut dyskiem
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Brisbane 1982 lekkoatletyka
(rzut dyskiem)
srebro Edmonton 1978 lekkoatletyka
(rzut dyskiem)
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
srebro Hawana 1982 rzut dyskiem
brąz Medellín 1978 rzut dyskiem
brąz Santiago de los Caballeros 1986 rzut dyskiem
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto Hawana 1983 rzut dyskiem
srebro Guadalajara 1979 pchnięcie kulą
srebro Guadalajara 1979 rzut dyskiem
srebro Santo Domingo 1981 rzut dyskiem
brąz Xalapa 1977 rzut dyskiem
brąz Nassau 1985 rzut dyskiem
CARIFTA Games
złoto Nassau 1976 (U–20) pchnięcie kulą
złoto Nassau 1976 (U–20) rzut dyskiem
złoto Hamilton 1975 (U–20) rzut dyskiem

Tyrone Bradley Thomas Cooper (ur. 30 czerwca 1957[1]) – bahamski lekkoatleta, specjalista rzutu dyskiem i pchnięcia kulą, medalista igrzysk panamerykańskich i igrzysk Wspólnoty Narodów, dwukrotny olimpijczyk.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Jako junior zdobył srebrny medal w rzucie dyskiem na CARIFTA Games w 1975 w Hamilton, a na CARIFTA Games w 1976 w Nassau zwyciężył w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem[2].

Startując w rywalizacji seniorów zdobył brązowy medal w rzucie dyskiem na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1977 w Xalapa-Enríquez[3] i również brązowy medal w tej konkurencji na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1978 w Medellín[4].

Zdobył srebrny medal w rzucie dyskiem (przegrywając jedynie z Borysem Chambulem z Kanady, a wyprzedzając innego Kanadyjczyka Roberta Graya) oraz zajął 12. miejsce w pchnięciu kulą na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton[5]. Na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1979 w Guadalajarze wywalczył srebrne medale w pchnięciu kulą i w rzucie dyskiem[3].

Zdobył srebrny medal w rzucie dyskiem (za Macem Wilkinsem ze Stanów Zjednoczonych, a przed Luisem Delísem z Kuby) oraz zajął 8. miejsce w pchnięciu kulą na igrzyskach panamerykańskich w 1979 w San Juan[6]. Również srebrne medale w rzucie dyskiem wywalczył na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1981 w Santo Domingo[3] i na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1982 w Hawanie[4].

Zdobył złoty medal w rzucie dyskiem (przed Kanadyjczykami Robertem Grayem i Bishopem Dolegiewiczem) na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane[5], a także na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1983 w Hawanie[3]. Zajął 12. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[7]. Ponownie zdobył srebrny medal na igrzyskach panamerykańskich w 1983 w Caracas, przegrywając z Delísem, a wyprzedzając innego Kubańczyka Juana Martíneza][8]. Odpadł w kwalifikacjach na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1]. Na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1985 w Nassau wywalczył brązowy[3], a na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1986 w Santiago de los Caballeros srebrny medal w rzucie dyskiem[4].

Po raz trzeci zdobył srebrny medal na igrzyskach panamerykańskich w 1987 w Indianapolis, ponownie przegrywając z Delísem, a wyprzedzając Randy’ego Heislera ze Stanów Zjednoczonych[9]. Zajął 10. miejsce na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[10]. Odpadł w kwalifikacjach na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1]. Na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1990 w Auckland zajął 4. miejsce, a na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1994 w Victorii 9. miejsce[5]

Cooper był akademickim mistrzem USA (NCAA) w rzucie dyskiem w 1979[11].

Rekord życiowy Coopera w rzucie dyskiem wynosił 67,10 m, ustanowiony 14 czerwca 1986 w Nassau. Jest to do tej pory (2018) rekord Bahamów[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Brad Cooper [online], olympedia.org [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. CARIFTA Games (Under 20 Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  3. a b c d e Central American and Caribbean Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  4. a b c Central American and Caribbean Games (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  5. a b c Bradley Cooper [online], thecgf.com [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  6. Pan-American Games, San Juan, Puerto Rico 1979 [online], atfs.org, s. 16–17 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  7. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 189 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  8. Pan-American Games, Caracas, Venezuela 1983 [online], atfs.org, s. 10 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  9. Pan-American Games, Indianapolis, USA 1987 [online], atfs.org, s. 13 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  10. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 189–190 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  11. NCAA Division I Championshps (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  12. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 644 [dostęp 2021-02-28] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]