Bitwa pod Kōshū-Katsunumą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Kōshū-Katsunumą
Wojna boshin
Ilustracja
Isami Kondō pod Kōshū-Katsunumą
Czas

29 marca 1868

Miejsce

Katsunuma

Wynik

zdecydowane zwycięstwo stronnictwa cesarskiego

Strony konfliktu
Satsuma
Chōshū
Tosa
Japonia
Dowódcy
Taisuke Itagaki
Masaharu Ijichi
Isami Kondō
Toshizō Hijikata
Siły
3 000 żołnierzy 300 żołnierzy
Straty
nieznane 179 zabitych
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
35°39′17,8″N 138°44′44,0″E/35,654944 138,745556

Bitwa pod Kōshū-Katsunumą (jap. 甲州勝沼の戦い Kōshū-Katsunuma no tatakai) – starcie zbrojne pomiędzy stronnikami cesarskimi a siłami siogunatu podczas wojny boshin.

Wstęp[edytuj | edytuj kod]

Po pokonaniu sił siogunatu pod Toba-Fushimi wojska cesarskie (składające się z armii Chōshū, Satsumy i Tosy) rozdzieliły się na trzy kolumny, które ruszyły na północny wschód trzema głównymi drogami – Tōkaidō, Nakasendō oraz Hokurikudō – w kierunku Edo, stolicy Tokugawów.

W międzyczasie przywódca Shinsengumi, Isami Kondō, wycofał się do Edo po przegranej pod Toba-Fushimi. Tam spotkał się z dowódcą sił siogunatu Kaishū Katsu. Kondō utworzywszy nowy oddział, nazwany Kōyō-chinbutai, bazujący na pozostałych przy życiu członkach Shinsengumi, opuścił Edo 1 marca.

Bitwa[edytuj | edytuj kod]

Armia cesarska z trudem zajęła warownię Kōfu. Następnie 29 marca wydała bitwę siłom sioguna pod Katsunumą (obecnie część Kōshū). Przewaga 10:1 nacierającego wroga, szybko rozstrzygnęła walkę, uszczuplając siły siogunatu o 179 żołnierzy. Pozostali, w tym Kondō, próbowali uciec do Aizu poprzez prowincję Sagami, nadal kontrolowaną przez lojalistów (hatamoto) Tokugawy.

Konsekwencje[edytuj | edytuj kod]

dekapitacja Isamiego Kondō po bitwie. Gazeta z 1868 roku.

Kondō uniknął bitwy, lecz został pochwycony w Nagareyamie. Niewiele później został zdekapitowany przez nowe władze w tokijskiej dzielnicy Itabashi. Bitwa pod Kōshū-Katsunumą była ostatnią znaczącą akcją militarną na centralnym Honsiu podczas wojny Boshin, zaś porażka Kondō jeszcze bardziej posunęła demoralizację popleczników Tokugawy, co przyczyniło się do poddania zamku Edo bez rozlewu krwi w tym samym jeszcze roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aikawa Tsukasa and Kikuchi Akira. Shinsengumi Jitsuroku. Tokio: Chikuma-Shōbō, 1996.
  • Kikuchi Akira. Shinsengumi Hyakuichi no Nazo. Tokio: Shin Jinbutsu Ōraisha, 2000.
  • Nagakura Shinpachi. Shinsengumi Tenmatsu-ki. Tokio: Shin Jinbutsu Ōraisha, 2003
  • Shinsengumi Saitō Hajime no Nazo. Tokio: Shin Jinbutsu Ōraisha, 2003.
  • Yamakawa Kenjirō. Aizu Boshin Senshi. Tokio: Tōkyō Daigaku Shuppankai, 1931.