Bazipodit
Bazipodit (łac. basis) – najbardziej odsiebny człon (podomer) protopoditu odnóża skorupiaków[1][2]. Jego odpowiednikiem u innych stawonogów jest krętarz[2].
Bazipodit poprzedzony jest koksopoditem, z którym niekiedy może być zlany. Stanowi pierwszy człon telopoditu. W dystalnej części bazipoditu wyrasta ischiopodit, stanowiący pierwszy człon endopoditu, czyli wewnętrznej gałęzi odnóża dwugałęzistego. Z boku bazipoditu wyrasta płatek, zwany egzytem, który często jest rozbudowany i członowany, tworząc egzopodit, czyli zewnętrzną gałąź odnóża dwugałęzistego[2].
Mięśnie obniżacze i dźwigacze bazipoditu biorą swój początek w koksopodicie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zoologia: Stawonogi. T. 2, cz. 1. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 248, 347. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ a b c d R. E. Snodgrass: Principles of Insect Morphology. Cornell University Press, 1935.