Barycheloides chiropterus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barycheloides chiropterus
Raven, 1994
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

Barychelidae

Podrodzina

Barychelinae

Rodzaj

Barycheloides

Gatunek

Barycheloides chiropterus

Barycheloides chiropterusgatunek pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Barychelidae. Występuje endemicznie na Nowej Kaledonii. Zasiedla lasy deszczowe.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1994 roku przez Roberta Ravena[1][2]. Jako lokalizację typową wskazano Col des Rousettes w Prowincji Północnej Nowej Kaledonii. Epitet gatunkowy pochodzi od rzędu nietoperzy (Chiroptera) i nawiązuje do nazwy miejsca typowego, jako że le rousettes stanowi francuską nazwę zwyczajową występujących w tej okolicy rudawkowatych[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Samice osiągają 28 mm długości ciała i 10,4 mm długości karapaksu. Karapaks jest w zarysie prawie jajowaty, ubarwiony pomarańczowobrązowo z ciemniejszą częścią głowową, porośnięty brązowymi włoskami i czarnymi szczecinkami. Jamki karapaksu są szerokie i zakrzywione. Szczękoczułki rudobrązowe, porośnięte czarnymi szczecinkami. Bruzda szczękoczułka u samicy ma 6 dużych i 4 małe zęby na krawędzi przedniej oraz od 10 do 12 małych ząbków w części środkowo-nasadowej, przechodzących w środkowy szereg 12 zębów. Rastellum wykształcone jest w formie masywnego, stożkowatego guzka uzbrojonego w krótkie i tępe kolce. Szczęki zaopatrzone są w 3 tępe kuspule. Odnóża są pomarańczowobrązowe, pozbawione obrączkowania. Samica nie ma cierni bazyfemoralnych, natomiast na udach i rzepkach dwóch ostatnich jej par odnóży znajdują się silne kolce cierniowate. Pazurki pierwszej pary odnóży mają po trzy małe ząbki, ostatniej zaś są bezzębne. Opistosoma (odwłok) jest z wierzchu brązowa z białym nakrapianiem i szerokimi, białymi szewronami, od spodu zaś jasna z wąskimi liniami pośrodku i kilkoma brązowymi znakami przy kądziołkach. Genitalia samicy mają dwie spermateki, każda o formie kopulastego guzka, z którego przednio-bocznej części powierzchni grzbietowej wyrasta mały płat o powiększonym wierzchołku[1].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Pająk ten występuje endemicznie na górze Col des Rousettes w południowej części Prowincji Północnej, w środkowej części Nowej Kaledonii. Zasiedla tam lasy deszczowe. Stwierdzany był na wysokości 490 m n.p.m.[1]

Ptasznik ten buduje rurkowatą norkę o lekko falistym przebiegu, pozbawioną odgałęzień. U wejścia do norki znajduje się kołnierzowaty oprzęd liściowatego kształtu. Wlot do norki przykryty jest wieczkiem o pergaminowej strukturze[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e R.J. Raven. Mygalomorph spiders of the Barychelidae in Australia and the western Pacific. „Memoirs of the Queensland Museum”. 35, s. 291–706, 1994. 
  2. Gen. Barycheloides Raven & Churchill, 1992. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-01-03].