Barbarowo (rejon mołodecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbarowo
Барбарова
Барбарово
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

mołodecki

Sielsowiet

Horodziłowo

Kod pocztowy

222313

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Barbarowo”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Barbarowo”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Barbarowo”
Ziemia54°15′50″N 26°33′10″E/54,263889 26,552778

Barbarowo (biał. Барбарова, ros. Барбарово) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeckim, w sielsowiecie Horodziłowo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w gminie Połoczany, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku własność Łopacińskich[1].

W latach 1921–1945 folwark leżał w Polsce w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wołożyńskim, a od 1927 w powiecie mołodeckim, w gminie Połoczany[2].

W 1931 w 3 domach zamieszkiwało 25 osób[3].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Horodziłowie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Mołodecznie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Połoczanach[4].

Przynależność państwowa i administracyjna[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
  2. de facto do 1939

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  1. Barbarowo, wieś, powiat oszmiański, gm. Połoczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 84.
  2. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 29.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 66.