Bank typu brytyjskiego

Bank typu brytyjskiego – bank, który cechuje się specjalizacją lub rozgraniczeniem pomiędzy kredytem krótkoterminowym a kredytem średnio- i długookresowym w przeciwieństwie do banków uniwersalnych (typu niemieckiego).

Geneza

W wyniku uwarunkowań narodowych i historycznych wykształciła się wśród pośredników finansowych zróżnicowana specjalizacja. Może się ona dokonywać według dziedziny aktywności kredytobiorców (kredyty hipoteczne, dla rolnictwa, dla producentów filmowych itd.), terminu spłaty (kredyty krótko-, średnio- i długoterminowe) lub formy udzielanych kredytów (w niektórych krajach, takich jak Wielka Brytania, doprowadziło to do powstania banków handlowych, domów dyskontowych, banków akceptacyjnych itp.)

Kontrowersje

Banki uniwersalne były częściowo obarczane za niestabilność finansową w latach dwudziestych XX wieku, kiedy to część z nich zbankrutowała. Współcześnie jednak model banku typu brytyjskiego został odrzucony na rzecz modelu banku uniwersalnego.

Bibliografia

• Zasady polityki gospodarczej; Nicola Acocella, Warszawa: PWN, 2002