Bachaawaagijn Bujadaa
| Data urodzenia |
20 maja 1946 | |||
|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
172 cm | |||
| Dorobek medalowy | ||||
| ||||
Bachaawaagijn Bujadaa (mong. Бахааваагийн Буядаа; ur. 20 maja 1946[1][a]) – mongolski judoka, dwukrotny olimpijczyk.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
W Monachium, na swoich pierwszych igrzyskach Bujadaa wystąpił w wadze lekkiej. Był wówczas nieznanym i niezbyt doświadczonym judoką. Trenował głównie zapasy, jednak postanowił startować w judo[2].
W pierwszym pojedynku swojej grupy (A) pokonał Amerykanina Kennetha Okadę, w kolejnym zaś pokonał Szwajcara Marcela Burkharda. Swoją pierwszą porażkę zanotował w meczu trzeciej rundy, w którym przegrał z Japończykiem Takao Kawaguchim. Nie odpadł jednak z turnieju, gdyż czekały go jeszcze repasaże z rywalami z grupy A. Najpierw pokonał Chińczyka z Tajwanu Cheng Chi-Hsianga, zaś w kolejnym pojedynku zwyciężył z judoką zachodnioniemieckim Wolframem Koppenem. Dzięki tym zwycięstwom awansował do półfinału zawodów i miał w tym momencie zapewniony medal olimpijski. W półfinałowym pojedynku pokonał Francuza Jeana-Jacques’a Mouniera. W pojedynku o złoto, jego rywalem ponownie był Japończyk Takao Kawaguchi, z którym raz już przegrał. Finałowy pojedynek łatwo wygrał jednak Japończyk, samo spotkanie trwało zaledwie 40 sekund. Bujadaa zdobył jednak pierwszy medal olimpijski w judo dla Mongolii[2][3].
Kilka dni później badania antydopingowe wykazały w jego organizmie obecność sterydów anabolicznych (a dokładniej dianabolu). Pozbawiono go medalu olimpijskiego i zdyskwalifikowano (jego srebrny medal nie trafił jednak do żadnego judoki, rozdano więc tylko złoty i dwa brązowe medale w tej kategorii). Został pierwszym w historii igrzysk olimpijskich judoką, który został zdyskwalifikowany za stosowanie niedozwolonych środków dopingujących, jest również pierwszym mongolskim olimpijczykiem przyłapanym na dopingu[2][4].
Wystąpił jeszcze w tej samej wadze na kolejnych igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku. W pierwszej i drugiej rundzie pokonał odpowiednio zachodniemieckiego judokę Alexandra Leibkinda i Bułgara Pyrwana Pyrwanowa. W meczu trzeciej rundy przegrał jednak z Węgrem Józsefem Tuncsikiem i nie zakwalifikował się do walk repasażowych. Zajął 10. miejsce ex aequo z Francuzem Yvesem Delvingtem[3][5].
Zdobył brązowy medal podczas Spartakiady Armii Zaprzyjaźnionych w 1977 roku w kategorii do 65 kilogramów. Zajął też trzecie miejsce podczas międzynarodowego turnieju w Tbilisi w 1976 roku (do 70 kilogramów)[6].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Według Judoinside.com urodził się 20 lutego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bakhvain Buyadaa. Sports-reference.com. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-28)]. (ang.).
- ↑ a b c Judo at the 1972 München Summer Games:Men's Lightweight. Sports-reference.com. [dostęp 2015-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-02)]. (ang.).
- ↑ a b Paweł Wudarski: Judo. pawud11.webd.pl. [dostęp 2015-01-04]. (pol.).
- ↑ Doping Irregularities at the Olympics. Sports-reference.com. [dostęp 2015-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-15)]. (ang.).
- ↑ Judo at the 1976 Montréal Summer Games:Men's Lightweight. Sports-reference.com. [dostęp 2015-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-28)]. (ang.).
- ↑ BAKHAAVAA BUIDAA. judoinside.com. [dostęp 2015-01-04]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bakhvain Buyadaa Bio, Stats and Results. Sports-Reference.com. [dostęp 2015-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 grudnia 2008)]. (ang.).
