Austrochilus manni
| Austrochilus manni | |
| Platnick, 1987 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Austrochilus manni |
Austrochilus manni – gatunek pająka z rodziny Austrochilidae.
Gatunek ten opisany został w 1955 roku przez Willisa J. Gertscha i Hildegarda Zapfego Cavanillasa na podstawie pojedynczego samca, odłowionego w 1951 roku[1]. Samica opisana została w 1987 roku przez Normana I. Platnicka w ramach rewizji współautorstwa Raymonda Forstera i Michaela R. Graya, na podstawie 3 okazów odłowionych w 1984 roku[2].
Holotypowy samiec ma 10,65 mm długości ciała przy karapaksie długości 5,8 mm i szerokości 4,2 mm. Jedna z samic ma 9,04 mm długości ciała przy karapaksie długości 4,03 mm i szerokości 3,17 mm. Barwa karapaksu jest matowożółta ze śniadobrązowymi, szerokimi, ząbkowanymi przepaskami bocznymi oraz śniadobrązową, wąską przepaską środkową, ciągnącą się od oczu tylno-środkowych do końca części tułowiowej i obejmującą trzy ciemne paski podłużne, ciągnące się od wspominanych oczy do połowy długości części głowowej. Nadustek jest sześciokrotnie wyższy od oczu pary przednio-środkowej. Ubarwienie szczękoczułków jest brązowe, endytów ciemnobrązowe z białym przodem i żółtym tyłem, wargi dolnej ciemnobrązowe z białym przodem, a sternum śniadobrązowe z ciemniejszymi znakami. Żółte odnóża mają po cztery ciemne obrączki na udach, po trzy na goleniach, przyciemnione rzepki. Stopy i nadstopia są rudobrązowe, u samic ze słabo zaznaczonymi ciemnymi obrączkami w przypadku tylnych par. Opistosoma (odwłok) jest śniadofioletowawobrązowa z jaśniejszymi kropkami[2].
Nogogłaszczki samców cechuje, podobnie jak u A. melon, A. schlingeri i A. forsteri, pasmo zesklerotyzowanego oskórka przebiegające retrolateralnie na konduktorze[2][3], przy czym pasmo to jest znacznie węższe niż u A. melon[2]. Ponadto A. forsteri różni się od A. melon cienkim i falistym embolusem[2][3]. Samicę charakteryzuje epigynum o trapezowatej sklerotyzacji między otworami przednich i tylnych spermatek znacznie szerszej niż u A. manni[2].
Pająk neotropikalny, endemiczny dla północno-środkowego Chile[2][4], znany z regionów Valparaíso, Maule i Metropolitalnego. Spotykany w lasach i na pobrzeżach strumieni, na rzędnych 330–580 m n.p.m.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Willis J. Gertsch, Hildegard Zapfe Cavanillas. Filogenia y función en Austrochilus manni Gertsch y Zapfe (Araneae-Hypochilidae). „Trabajos del Laboratorio de Zoologia de la Universidad de Chile”. 2, s. 1-53, 1955.
- ↑ a b c d e f g h R. R. Forster, N. I. Platnick, M. R. Gray. A review of the spider superfamilies Hypochiloidea and Austrochiloidea (Araneae, Araneomorphae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 185, s. 1-116, 1987.
- ↑ a b C. J. Grismado, L. Lopardo, N. I.Platnick. A new species of Austrochilus from Chile (Araneae, Austrochilidae, Austrochilinae). „Journal of Arachnology”. 31, s. 148-150, 2003.
- ↑ Norman I. Platnick: Austrochilus manni. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2018-12-08].