Andrzej Macur (architekt)

Andrzej Macur

Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1945 Grudziądz
Narodowość	polska
Alma mater	Politechnika Gdańska
Praca
Biuro	Pracownia Autorska Macur, SAP-Projekt
Odznaczenia

Andrzej Macur (ur. 14 lipca 1945 w Grudziądzu) – polski architekt i renowator obiektów zabytkowych.

Życiorys

Syn architekta Kazimierza Macura (1915–2001) i nauczycielki Heleny z d. Prusakowskiej (1919-1984). W październiku 1945 rodzina przeprowadziła się z Grudziądza do Włocławka, a w 1946 do Gdańska, gdzie jego ojciec pracował w powołanej przez prof. Jana Borowskiego Państwowej Pracowni Konserwacji Zabytków. W 1963 ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku i rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. W ramach Zrzeszenia Studentów Polskich był przewodniczącym Komisji Kultury Zespołu Poselskiego Wydziału Architektury (1967-1968) oraz prezesem Międzyuczelnianego Amatorskiego Klubu Filmowego ŻAK (1968–1971). W 1969 obronił pracę magisterską Adaptacyjna rekonstrukcja zamku w Szymbarku – jako obiektu ekspozycji turystycznej na Dom Architekta – SARP.

Po studiach, pod kierunkiem ojca Kazimierza, rozpoczął pracę w pracowni projektowej w gdańskim oddziale Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków (PKZ). Szkolenia z zakresu rewaloryzacji i ochrony budowli zabytkowych uzyskał kończąc w 1971 kurs na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, w 1976 studia podyplomowe na Politechnice Warszawskiej i w 1996 szkolenie w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

W ramach pracy w PKZ w Gdańsku (1969–1995) był autorem wielu projektów restauracji zabytków oraz członkiem i kierownikiem zespołów projektowych oraz misji konserwatorskich. Pracował kolejno jako: główny projektant restauracji i adaptacji zespołu kamienic w Tallinnie (1979–1980), członek Polsko-Jugosłowiańskiej Misji Archeologiczno-Konserwatorskiej związanej z konserwacją twierdzy Markovi Kuli w Prilepie (Macedonia Północna, 1977–1982), generalny projektant rewaloryzacji Cytadeli Casbah w Algierze (1983–1986), kierownik Polsko-Egipskiej Misji Archeologiczno-Konserwatorskiej w Deir el-Bahari w Egipcie (1988–1989).

W latach 1992–2011 prowadził własną Pracownię Autorską Macur. Ponadto był zastępcą dyrektora zarządzającego SAP-Projekt Północ w Sopocie (1997–2005), generalnym projektantem restauracji zespołu Cytadeli Casbah w Algierze (2007–2013) oraz architektem restauratorem w biurze BET Hamouche w Algierze (2013–2014). Pełnił także funkcję przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność przy PKZ w Gdańsku (1980–1981). Od 1981 członek oraz prezes (1992–2002) gdańskiego oddziału Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków.

W konkursach SARP: na koncepcję rewaloryzacji Śródmieścia Płocka otrzymał wspólnie z J. B. Zwiejskim i W. Rutkowskim – II wyróżnienie (1976) oraz na koncepcję programowo-przestrzenną północnej części Śródmieścia Łodzi – I wyróżnienie (1977). W konkursie PKZ za najlepsze prace projektowe (1977) otrzymał wyróżnienia za projekt adaptacji Wielkiego Młyna oraz studium odbudowy i adaptacji spichlerzy przy ulicy Chmielnej 37/38 w Gdańsku na Ośrodek Ochrony Dóbr Kultury.

Odznaczony: srebrną Odznaką za Opiekę nad Zabytkami (1978), Odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1979), złotą Odznaką Pamiątkową PKZ (1986) i złotą Odznaką Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków (2002).

Ważniejsze projekty

Prace Andrzeja Macura

Szymbark, zamek, elewacja wsch., 1969

Lidzbark Warmiński, zamek, rzut przyziemia, 1972

Lidzbark Warmiński, zamek, projekt adaptacji na muzeum, przekrój, 1972

Gdańsk, kościół św. Jana, rzut z projektu adaptacji, 1994

Gdańsk, ul. południowa pierzeja ul. Świętojańskiej, 1994

Gdańsk, południowa pierzeja ul. Straganiarskiej, 1994

Tallin, kamienice UL. Viru 2 i Vana Turg 6, rzut z projektu adaptacji na Cafe Gnom, 1980

Tallin, Kafe Gnom, elewacja frontowa,1980

Prilep, twierdza Markovi Kuli, 1980

Deir el-Bahari, górna kaplica Anubisa w świątyni Hatszepsut, 1989

Malbork, kamienice ul. 17 Marca 26-27, elewacja frontowa, 1999

Elbląg, kość. Bożego Ciała, elewacja południowa, 1975

Gdańsk, Dwór Młyniska, aksonometria z projektu adaptacji, 1995

Gdańsk, Dwór Młyniska, elewacja frontowa, 1990

Gdańsk, Dwór Młyniska, widok sieni po pracach konserwatorskich, 2000

Wejherowo, pałac, elewacja południowa, 2001

Wejherowo, pałac, sala ogrodowa po pracach konserwatorskich, 2005

Projekty restauracji i adaptacji: zamków w Lidzbarku Warmińskim, Działdowie i Sztumie, pałaców w Jasieniu i Wejherowie oraz dworów Młyniska i przy ul. Bytowskiej 4 w Gdańsku. Projekty restauracji i adaptacji: spichrzów Opackiego w Oliwie oraz przy ul. Ołowianka 10/13 i Chmielna 37/38 w Gdańsku, a także kamienic przy ulicach: Viru 2 i Vana Turg 6 oraz Pikk 19 w Tallinie, św. Ducha 3/5 w Elblągu, 17 Marca 26/27 w Malborku, Straganiarskiej 18/19 i 31/33 oraz Świętojańskiej 50/51 w Gdańsku.

Kolejne projekty restauracji i adaptacji to: kościołów w Sulminie i Bożego Ciała w Elblągu, Wielkiego Młyna w Gdańsku oraz projekty konserwacji baszt i murów obronnych w Kwidzynie, Lęborku i Starogardzie Gdańskim oraz przede wszystkim projekty rewaloryzacji Cytadeli Casbah w Algierze.

Publikacje

• Macur A., Projekt rewaloryzacji i adaptacji dwóch kamienic przy ulicy Straganiarskiej 18/19 w Gdańsku, „Ochrona Zabytków” nr 1/1986, s. 30-32.
• Macur A., Koncepcja programowa i konserwatorska Cytadeli Algierskiej, „Informacje Bieżące PP PKZ”, zeszyt VI/1986.
• Macur A., Konserwacja i adaptacja kamienic mieszczańskich w Tallinnie przy ul. Viru 2 i Vana Turg 6, „Rocznik PP PKZ”, zeszyt 1/1988, s. 27-65.
• Macur A., Restytucja i adaptacja kamienic przy ulicy św. Ducha 3 i 4 w Elblągu oraz Rekonstrukcje układu urbanistycznego kwartału kościoła św. Jana w Gdańsku, [w:] Miasto historyczne w dialogu ze współczesnością, red. J. Bogdanowski, NCK Gdańsk, 2002.
• Macur A., Gdańsk Kazimierza Macura. Z historii konserwacji i odbudowy zabytków w latach 1936-2000, Fundacja Terytoria Książki, Gdańsk, 2016.
• Macur A., Pół wieku z zabytkami w życiu i pracach konserwatorskich gdańskiego architekta, Fundacja Terytoria Książki, Gdańsk, 2018.