Andriej Pietriczenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andriej Pietriczenko
Андрей Петриченко
starszy sierżant starszy sierżant
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1922
Andrijiwka, obwód kijowski

Data i miejsce śmierci

30 marca 1945
Pietrowice Wielkie, województwo śląskie

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

1 batalion zmechanizowany 17 Gwardyjskiej Brygady Zmechanizowanej 6 Gwardyjskiego Korpusu Zmechanizowanego 4 Armii Pancernej

Stanowiska

celowniczy działa, dowódca działa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Sławy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR)

Andriej Archipowicz Pietriczenko, Andrij Archipowycz Petriczenko (ros. Андрей Архипович Петриченко, ukr. Андрій Архипович Петриченко, ur. 27 lutego 1922 we wsi Andrijiwka w rejonie makarowskim w obwodzie kijowskim, zm. 30 marca 1945 k. miejscowości Groß Peterwitz obecnie Pietrowice Wielkie) – radziecki wojskowy, starszy sierżant, uhonorowany pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Skończył szkołę wiejską, pracował w kołchozie, w 1941 został powołany do Armii Czerwonej. Od września 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył m.in. na 1 Froncie Białoruskim i 1 Froncie Ukraińskim jako celowniczy i później dowódca działa 1 zmechanizowanego batalionu 17 Gwardyjskiej Brygady Zmechanizowanej 6 Gwardyjskiego Korpusu Zmechanizowanego 4 Armii Pancernej, od 1943 należał do WKP(b). Jesienią 1943 brał udział w walkach o rozszerzenie przyczółka na zachodnim brzegu Dniepru i odpieraniu niemieckich kontrataków, gdzie zadał Niemcom duże straty. W styczniu 1945 uczestniczył w walkach na terytorium obecnego województwa świętokrzyskiego (operacji sandomiersko-śląskiej), w tym w walkach nad Czarną Nidą, 17 lutego 1945 w walkach o Benau (obecnie Bieniów k. Żar), w której się wyróżnił, a później w operacji górnośląskiej, pod koniec której został trzykrotnie ranny i zmarł. Jego imieniem nazwano ulicę w jego rodzinnej wsi.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]