Andrea Lucchetta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrea Lucchetta
Ilustracja
Lucchetta w 2011
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1962
Treviso

Pozycja

środkowy

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
1979–1980 Astori Mogliano Veneto
1980–1981 Pallavolo Treviso
1981–1990 Panini/Philips Modena
1990–1994 Mediolanum Milano/Milan Volley
1994–1997 Alpitour Traco Cuneo
1997–1998 Piaggio Roma
1998–2000 Casa Modena Unibon
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1982–?  Włochy 292
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
brąz Los Angeles 1984 piłka siatkowa
Mistrzostwa świata
złoto Brazylia 1990
Mistrzostwa Europy
złoto Szwecja 1989
srebro Niemcy 1991
Uniwersjada
brąz Zagrzeb 1987 piłka siatkowa
Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej V Klasy

Andrea Lucchetta, ps. „Crazy Lucky” (ur. 25 listopada 1962 w Treviso) – włoski siatkarz, medalista igrzysk olimpijskich[1], mistrzostw świata, mistrzostw Europy i uniwersjady, komentator sportowy oraz twórca serialów animowanych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera siatkarska[edytuj | edytuj kod]

Lucchetta zadebiutował w reprezentacji Włoch 15 lipca 1982 w wygranym meczu ze Związkiem Radzieckim[2]. Na letnich igrzyskach olimpijskich wystąpił trzykrotnie. Podczas igrzysk 1984 odbywających się w Los Angeles wystąpił we wszystkich meczach siatkarskiego turnieju, w tym we zwycięskim pojedynku o brąz z Kanadą. Na igrzyskach 1988 w Seulu zagrał w jednym meczu fazy grupowej, a jego zespół zajął 9. miejsce w klasyfikacji końcowej. W czasie igrzysk 1992 w Barcelonie wystąpił w każdym spotkaniu, w tym w zwycięskim pojedynku o 5. miejsce z reprezentacją Japonii[3][4].

Wśród sukcesów z drużyną narodową ma także brązowy medal zdobyty na uniwersjadzie 1987 w Zagrzebiu i złoty medal igrzysk śródziemnomorskich 1991 z Aten. Jest tryumfatorem mistrzostw świata 1990 zorganizowanych w Brazylii. Na mistrzostwach Europy zdobył złoto w 1989 w Szwecji oraz srebro w 1991 w Niemczech[3][5][6]. Zwyciężył w pierwszych trzech edycjach Ligi Światowej. W reprezentacji rozegrał 292 mecze[2].

Był zawodnikiem włoskich klubów Astori Mogliano Veneto (1979–1980), Pallavolo Treviso (1980–1981), Modena Volley występującego pod nazwami Panini, Philips i Casa Modena Unibon (1981–1990, 1998–2000), Mediolanum Milano/Milan Volley (1990–1994), Alpitour Traco Cuneo (1994–1997) i Piaggio Roma (1997–1998). Zdobył mistrzostwo Włoch czterokrotnie w latach 1986–1989, pięciokrotnie tryumfował w pucharze Włoch w 1985, 1986, 1988, 1989 i 1996 oraz wygrał superpuchar Włoch w 1996. Zwyciężał w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych w 1990, w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów w 1986, 1993 i 1997 oraz w Pucharze CEV w 1983, 1984, 1985 i 1996. Jest również tryumfatorem klubowych mistrzostw świata z 1990 i 1992 oraz superpucharu Europy z 1996[2].

W 2007 zwyciężył w pierwszych mistrzostwach Europy weteranów powyżej 40 lat[2].

Pozostałe informacje[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na swój żywiołowy temperament i oryginalną fryzurę nazywany jest „Crazy Lucky”[7].

W 1992 za pośrednictwem wydawnictwa RTI Music wydał singel „Go Lucky Go”. Utwór został zaprezentowany na festiwalu Festivalbar w Weronie. W 2001 pracował jako komentator programu Robot Wars w telewizji La7. Uczestniczył w programie La Talpa na kanale telewizyjnym Rai 2. Był komentatorem siatkówki na Rai Sport. Komentował m.in. Serie A1 w latach 2009–2010, Mistrzostwa Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2010 oraz Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 i 2016. Jest twórcą serialów animowanych Spike Team (2010) i Il sogno di Brent (2012). W 2017 wystąpił w reklamie sieci supermarketów Jysk[7][8].

W 2010 z inicjatywy kancelarii premiera został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej V Klasy[9]. W 2018 Włoski Narodowy Komitet Olimpijski przyznał mu wyróżnienie Collare d'oro al merito sportivo[10].

Z wykształcenia jest elektrykiem. Był dwukrotnie żonaty. Ma trójkę dzieci, a jego dwaj synowie z pierwszego małżeństwa Lorenzo i Riccardo są koszykarzami[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrea Lucchetta. olympic.org. [dostęp 2020-06-18]. (ang. • fr.).
  2. a b c d Lucchetta Andrea. legavolley.it. [dostęp 2020-06-18]. (ang. • wł.).
  3. a b Andrea Lucchetta. olympedia.org. [dostęp 2020-06-18]. (ang.).
  4. Andrea Lucchetta. sports-reference.com. [dostęp 2020-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  5. Volleyball – Weltmeisterschaften (Herren). sport-komplett.de. [dostęp 2020-06-18]. (niem.).
  6. Volleyball – Europameisterschaften (Herren). sport-komplett.de. [dostęp 2020-06-18]. (niem.).
  7. a b c Andrea Lucchetta. chi-e.com. [dostęp 2020-06-18]. (wł.).
  8. Andrea Lucchetta. art4sport.org. [dostęp 2020-06-18]. (wł.).
  9. Lucchetta Sig. Andrea. quirinale.it. [dostęp 2020-06-18]. (wł.).
  10. Consegnati i Collari d'Oro 2018. Malagò: orgoglioso dei risultati e di una storia di successo. coni.it. [dostęp 2020-06-18]. (wł.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]