Andowiak jedwabisty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andowiak jedwabisty
Thomasomys bombycinus[1]
Anthony, 1925[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Thomasomyini

Rodzaj

andowiak

Gatunek

andowiak jedwabisty

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Andowiak jedwabisty[4] (Thomasomys bombycinus) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Andowiak jedwabisty występuje we wschodnich Andach w środkowej Kolumbii[5].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1925 roku amerykański teriolog i paleontolog Harold Elmer Anthony nadając mu nazwę Thomasomys bombycinus[2]. Holotyp pochodził z obszaru Bogoty, w departamencie Cundinamarca, w Kolumbii[6].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[7].
  • bombycinus: łac. bombycinus „jedwabisty, z jedwabiu”, od bombyx „jedwab”, od gr. βομβυξ bombux, βομβυκος bombukos „jedwabna szata”[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 112–130 mm, długość ogona 133 mm, długość ucha 20 mm, długość tylnej stopy 26–30 mm; brak danych dotyczących masy ciała[9].

Siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje na wysokości między 2800 a 3800 m n.p.m.[3] Zamieszkuje paramo i lasy górskie[3].

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Dla tego gatunku zagrożeniem są nielegalne plantacje[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Thomasomys bombycinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b H.E. Anthony. New species and subspecies of Thomasomys. „American Museum novitates”. 178, s. 1, 1925. (ang.). 
  3. a b c d C. Barriga & V. Pacheco, Thomasomys bombycinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-20] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 422. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys bombycinus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-20].
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.). 
  8. bombycinus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-20] (ang.).
  9. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 493. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).