Analiza wariancji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Analiza wariancji, ANOVA (od ang. analysis of variance) – model statystyczny i powiązane z nim metody estymacji i wnioskowania statystycznego wykorzystywane do analizy różnic pomiędzy średnimi w różnych grupach (populacjach), np. w zależności od jednego lub wielu działających równocześnie czynników. Metoda ta pomaga wyodrębnić źródła zmienności (mierzonej przez wariancję) i ustalić, czy wyodrębnione czynniki mogą być źródłem różnic między obserwowanymi średnimi grupowymi[1].

W swojej najprostszej formie ANOVA stanowi test statystyczny sprawdzający, czy dwie lub więcej średnich w populacjach jest sobie równych, tym samym stanowi uogólnienie test t Studenta na więcej niż dwie średnie[2].

Analiza wariancji została zaproponowana przez Ronalda Fishera[1].

Modele analizy wariancji można podzielić na:

Według kryterium podział modeli przebiega następująco:

  • model efektów stałych – obserwacje są z góry podzielone na kategorie,
  • model efektów losowych – kategorie mają charakter losowy,
  • model mieszany – część kategorii jest ustalona, a część losowa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Amir D. Aczel i inni, Statystyka w zarządzaniu, Wydanie 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2018, ISBN 978-83-01-19510-6 [dostęp 2024-05-27].
  2. Andrzej Balicki, Wiesława Makać, Metody wnioskowania statystycznego, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1997, s. 193, ISBN 83-7326-056-0 (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Brzeziński, R. Stachowski: Zastosowanie analizy wariancji w eksperymentalnych badaniach psychologicznych. PWE, 1981
  • Heinz Ahrens: Analiza Wariancji. PWN, 1970