An-Sophie Mestach
_(28135959650).jpg)
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 marca 1994 | |||||||||
| Wzrost |
170 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 6 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
98 (5 stycznia 2015) | |||||||||
| Australian Open |
1R (2015) | |||||||||
| Roland Garros |
1Q (2014) | |||||||||
| Wimbledon |
3Q (2013) | |||||||||
| US Open |
2Q (2013, 2015, 2016) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
2 WTA, 8 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
64 (1 lutego 2016) | |||||||||
| Wimbledon |
2R (2016) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
An-Sophie Mestach (ur. 7 marca 1994 w Gandawie) – belgijska tenisistka, zwyciężczyni juniorskiego Australian Open, brązowa medalistka Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2010.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Na zawodowych kortach wystąpiła po raz pierwszy w wieku czternastu lat, w sierpniu 2008 roku, uczestnicząc (dzięki dzikiej karcie) w niewielkim turnieju ITF w belgijskim Koksijde. Start zakończyła na pierwszej rundzie, przegrywając z Francuzką Virginie Ayssamy. Pierwsze sukcesy odniosła w maju 2009 roku, w tureckiej miejscowości Antalya, gdzie osiągnęła półfinał singla i finał debla. Rok później, na turnieju w hiszpańskiej Tortosie dotarła do finału singla, w którym przegrała z Francuzką Victorią Larrière. Jeszcze tego samego roku powtórzyła swoje osiągnięcie, docierając do finału gry pojedynczej w Balikpapan, w Indonezji.
W styczniu 2011 roku wygrała juniorski wielkoszlemowy turniej Australian Open i to zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W finale gry pojedynczej pokonała zawodniczkę z Portoryko, Mónicę Puig, a finale debla (w parze z Holenderką Demi Schuurs) – japońską parę Eri Hozumi / Miyu Katō. Zwycięstwo to pozwoliło jej na osiągnięcie pozycji nr 1, w światowym rankingu juniorskim tenisistek.
W maju 2011 roku zagrała po raz pierwszy w turnieju WTA w Brukseli, przegrywając w pierwszej rundzie z Varvarą Lepchenko.
W sezonie 2015 wygrała grę deblową w Québecu, w parze z Barborą Krejčíkovą, zwyciężając w finale z Maríą Irigoyen i Paulą Kanią.
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 15 lutego 2015 | Antwerpia | Twarda (hala) |  Alison Van Uytvanck
|
 Anabel Medina Garrigues Arantxa Parra Santonja
|
4:6, 6:3, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 20 września 2015 | Québec | Dywanowa (hala) |  Barbora Krejčíková
|
 María Irigoyen Paula Kania
|
4:6, 6:3, 12–10 |
| Zwyciężczyni | 2. | 9 stycznia 2016 | Auckland | Twarda | Elise Mertens
|
 Danka Kovinić Barbora Strýcová
|
2:6, 6:3, 10–5 |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 23/09/2012 |  Antalya
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Yurina Koshino
|
6:3, 6:2 |
| 2. | 05/05/2013 | Gifu
|
ITF | 50 000 | twarda |  Wang Qiang
|
1:6, 6:3, 6:0 |
| 3. | 26/01/2014 |  Sunderland
|
ITF | 25 000 | twarda |  Viktorija Golubic
|
6:1, 6:4 |
| 4. | 13/09/2014 |  Batumi
|
ITF | 25 000 | twarda |  Olga Ianchuk
|
6:2, 6:0 |
| 5. | 12/10/2014 |  Monterrey
|
ITF | 50 000 | twarda | Lourdes Domínguez Lino
|
6:3, 7:5 |
| 6. | 23/12/2014 | Toyota
|
ITF | 75 000 | dywanowa | Shūko Aoyama
|
6:1, 6:1 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza (1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2011 |  Australian Open
|
Twarda |  Mónica Puig
|
6:4, 6:2 |
Gra podwójna (2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2010 |  US Open
|
Twarda |  Silvia Njirić
|
 Tímea Babos Sloane Stephens
|
walkower |
| Zwyciężczyni | 2011 | Australian Open
|
Twarda |  Demi Schuurs
|
Eri Hozumi Miyu Katō
|
6:2, 6:3 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-23] (ang.).