Ali Korça

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ali Korça
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1873
Korcza

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1956 lub 7 stycznia 1957
Kavajë

mufti Korczy
Okres sprawowania

koniec XIX w.

Wyznanie

islam

podpis
Odznaczenia
Order Nderi i Kombit

Hafiz Ali Korça (ur. 5 kwietnia 1873 w Korczy, zm. 31 grudnia 1956[1] lub 7 stycznia 1957 w Kavajë[2][3]) – albański pedagog i mufti, działacz narodowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pobierał naukę podstawową i średnią w Korczy, następnie ukończył studia z zakresu teologii i filozofii na Uniwersytecie Osmańskim w Konstantynopolu[4][3]. Wrócił do Korczy, gdzie pełnił funkcję muftiego, z jego inicjatywy powstała szkoła średnia, w której nauczał języka albańskiego[3].

W 1886 roku zaangażował się w działalność albańskiego ruchu narodowego, w maju 1894 roku spotkał się w Bułgarii z Albańczykami Dhimitërem Mole, Kristo Luarasim, Shahinem Kolonją oraz z Jusufem Turabim Kërçovą; podczas powrotu do Konstantynopola Korça był śledzony przez osmańską policję, a następnie uwięziony w więzieniu Beshiktash z powodu znalezienia przy nim albańskich zakazanych w kraju książek[4]. Miał zostać zesłany do Synopy, do czego ostatecznie nie doszło wskutek osobistego wstawienia się jego wuja Abdurrahmana Nurettina Paszy u sułtana Abdülhamida II[4].

Po uwolnieniu kontynuował działalność na rzecz niepodległości Albanii, jednak w 1903 roku został z tego powodu ponownie ukarany przez władze osmańskie poprzez wygnanie do Konyi[4]. W listopadzie 1908 roku wziął udział w kongresie manastirskim[4], a w lipcu 1909 uczestniczył w kongresie w Debarze[3]. 18 września 1909 roku powołał do życia stowarzyszenie Përparimi[3].

Z okazji dojścia do władzy księcia Wilhelma zu Wieda w 1914 roku wygłosił przemówienie w języku francuskim[3]. W 1918 roku pełnił obowiązki przewodniczącego Najwyższej Rady Szariatu w Szkodrze, jednak w tym samym roku przeniósł się do Tirany[5], gdzie do 1924 roku przewodził tirańskiej Najwyższej Radzie Szariatu[3].

Po II wojnie światowej był przez albańskie władze komunistyczne więziony z powodów politycznych[3].

Książki[edytuj | edytuj kod]

  • Shtatë ëndrat e Shqipërisë (1924)[3]
  • Bolshevizma a çkatrrim i njerëzimit (1925)[6]
  • Kurani i Madhënueshim e thelbi i tij (1926)[3]

Podręczniki szkolne[3][edytuj | edytuj kod]

  • Gramatika
  • Myslimanija për shkollat fillore
  • Syntaksa shqip-arabisht
  • Alfabeti Arabisht (1914)
  • Fjalime për shkollat e mesme (1916)

Tłumaczenia[3][edytuj | edytuj kod]

  • Mevlud. Prej Hafez Ali-ut Hatib i Korçës. (1909)[2][7]
  • Abetare prej Hafez Ali-ut Hatib i Korçës. (1910)[2][7]
  • Treqint e tri fjalet të imami Aliut prej Hafez Ali-ut Hatib i Korçës. (1910)[2][7]
  • Gjylistani (1925)
  • Rubaijati (1942)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

15 lutego 2017 roku został pośmiertnie odznaczony Orderem Nderi i Kombit przez prezydenta Albanii Bujara Nishaniego[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn efendiego Iljaza Kadiu[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Çollaku 2010 ↓.
  2. a b c d Robert Elsie: HISTORI E LETËRSISË SHQIPTARE. elsie.de, 1995. s. 351. (alb.).
  3. a b c d e f g h i j k l m Si sot më 5 prill 1873 lindi Nderi i Kombit Hafëz Ali Korça. gazetadielli.com, 2023-04-05. (alb.).
  4. a b c d e Ibrahim Hoxha: Hafiz Ali Korça – Veprimtaria e tij në lëmin e atdhetarisë dhe arsim-kulturës shqiptare. orientalizmi.wordpress.com, 2014-02-05. (alb.).
  5. Matoshi 2012 ↓, s. 249-253.
  6. Ahmedi 2005 ↓.
  7. a b c Balaban, Çağlayan i Ombashi 2015 ↓, s. 120.
  8. Bega 1941 ↓, s. 102-107.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]