Aleksiej Prudnikow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksiej Prudnikow
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aleksiej Pawłowicz Prudnikow

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1960
Moskwa

Wzrost

189 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
1975–1978 Spartak Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1978–1982 Spartak Moskwa 17 (-9)
1983–1987 Dinamo Moskwa 129 (-138)
1988 Torpedo Moskwa 5 (-4)
1989 Spartak Moskwa 2 (-1)
1990 Velež Mostar 2 (-?)
1991 FK Sarajevo 18 (-?)
1992–1993 FK Topolčany ? (-?)
1993 FF Jaro 16 (-?)
1994 Bałtika Kaliningrad 10 (-18)
1994–1995 Kołos Krasnodar 38 (-41)
1995–1999 Jeonbuk Hyundai Dinos 45 (-?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1986–1988  ZSRR olimpijska 7 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2000 Samsung Blue Wings (asystent)
2001–2003 Spartak Moskwa (asystent)
2006 Vetra Wilno (dyr.sportowy)
2010 Krylja Sowietow Samara (asystent)
2010– Rosja U-17 (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Seul 1988 piłka nożna

Aleksiej Pawłowicz Prudnikow, ros. Алексей Павлович Прудников (ur. 20 marca 1960 w Moskwie, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubu Spartak Moskwa. W 1978 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Spartaka Moskwa. W następnym roku debiutował w pierwszej drużynie. Był zmiennikiem Rinata Dasajewa, dlatego w 1982 przeniósł się do Dinama Moskwa. Sezon 1988 spędził w Torpedzie Moskwa, a w następnym roku powrócił do Spartaka Moskwa. Latem 1990 wyjechał za granicę, gdzie następnie bronił barw jugosłowiańskich Veležu Mostar i FK Sarajevo, czeskiego FK Topolčany oraz fińskiego FF Jaro. W 1994 powrócił do Rosji, gdzie został piłkarzem Bałtiki Kaliningrad, ale latem odszedł do Kołosu Krasnodar, tak jak klub nie wykonywał warunki kontraktu[1]. Latem 1995 przeniósł się do Korei, gdzie zasilił skład Jeonbuk Hyundai Dinos. W 2000 zakończył karierę piłkarską[2].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1988 został powołany do olimpijskiej reprezentacji ZSRR. Był rezerwowym bramkarzem na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1988 w Seoule, gdzie zdobył złoty medal.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. W 2000 pomagał trenować bramkarzy w koreańskim Samsung Blue Wings. Potem od 2001 z przerwami trenował bramkarzy w Spartaku Moskwa[3]. W 2006 pracował na stanowisku dyrektora sportowego w litewskim klubie Vetra Wilno[4]. W styczniu 2010 otrzymał propozycję pracy w Kryljach Sowietow Samara, ale w lipcu 2010 był pozbawiony licencji trenerskiej, tak jak prowadził również działalność agenta piłkarskiego, co było zabronione[5]. Potem pomagał trenować bramkarzy w juniorskiej reprezentacji Rosji.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]