Aleksandrs Mālmeisters

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandrs Mālmeisters
Państwo działania

 ZSRR/ Łotwa

Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1911
Pēterupe

Data i miejsce śmierci

12 grudnia 1996
Ryga

doktor nauk technicznych,
profesor
Alma Mater

Uniwersytet Łotwy

dyrektor

Instytutu Budownictwa i Architektury Akademii Nauk Łotewskiej SRR

Okres zatrudn.

1953–1961

rektor

Ryskiego Instytutu Politechnicznego

Okres zatrudn.

1961–1963

rektor

Instytutu Mechaniki Polimerów Akademii Nauk Łotewskiej SRR

Okres zatrudn.

1963–1970

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945”

Aleksandrs Mālmeisters (ur. 18 grudnia 1911 w Pēterupe na Łotwie, zm. 12 grudnia 1996 w Rydze) – łotewski naukowiec, profesor, przewodniczący Rady Najwyższej Łotewskiej SRR (1971–1974), Bohater Pracy Socjalistycznej (1969).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1937 ukończył studia na Uniwersytecie Łotwy, w 1941 był zastępcą przewodniczącego Miejskiego Komitetu Wykonawczego w Lipawie. Od 26 czerwca 1941 żołnierz Armii Czerwonej, uczestnik wojny ZSRR z Niemcami, 3 stycznia 1942 lekko ranny pod Borowskiem, od 1942 członek WKP(b). Od 1944 pomocnik szefa, następnie szef łączności 43 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 22 Armii i 42 Armii w stopniu majora gwardii, za udział w walkach odznaczony dwoma orderami i medalem. Po demobilizacji pracował na Uniwersytecie Łotewskim, w latach 1953–1961 był dyrektorem Instytutu Budownictwa i Architektury Akademii Nauk Łotewskiej SRR, między 1961 a 1963 rektor Ryskiego Instytutu Politechnicznego, w latach 1963–1970 rektor Instytutu Mechaniki Polimerów Akademii Nauk Łotewskiej SRR, 1970–1984 prezydent Akademii Nauk Łotewskiej SRR. Jednocześnie od 7 lipca 1971 do 3 lipca 1974 przewodniczący Rady Najwyższej Łotewskiej SRR. Od 1958 akademik Akademii Nauk Łotewskiej SRR, od 24 listopada 1970 członek korespondent Akademii Nauk ZSRR. W latach 1974–1984 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR IX i X kadencji.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]