Agim Vinca
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość |
albańska |
| Język |
albański |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
Agim Vinca (ur. w 1947 roku w Wełeszta k. Strugi, Macedonia[1]) – albański poeta i eseista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował język i literaturę albańską na uniwersytecie w Prisztinie[1]. We wrześniu 1991 roku został usunięty z uczelni. Pierwsze utwory publikował pod koniec lat 60. Obecnie prowadzi wykłady z literatury albańskiej w Prisztinie[1]. Jest autorem wydanej w 2006 roku w Prisztinie antologii Kënga e Hapur (Otwarta pieśń), zawierającej utwory 65 poetów albańskich.
Poezja[edytuj | edytuj kod]
- Horizonti i kaltërt (Błękitny horyzont, 1969)
- Vite pa thinja (Lata bez siwizny, 1970)
- Feniksi (Feniks, 1972)
- Shtegu i mallit, (Górska ścieżka, 1975)
- Fjalë nga zemra (Słowo z serca, 1977)
- Në vend të biografisë (Zamiast biografii, 1977)
- Zëri i gjakut (Głos krwi, 1984)
- Ujvarat e diellit (Wodospady słońca, 1988)
- Kohë e keqe për lirikën (Zły czas dla liryki, 1997)
- Dri, (1999)
- Sonet i vetmuar (Samotny sonet, 2001)
Tłumaczenia polskie[edytuj | edytuj kod]
- Psalm do świętego Nauma, Psy Sodomy, [w:] Tylko Itaka pozostanie. Antologia poezji albańskiej XX wieku, przeł. Mazllum Saneja, Warszawa 1993.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Agim Vinca [online], albanianliterature.net [dostęp 2021-10-22] (ang.).