Aclopus
| Aclopus | |
| Erichson, 1835 | |
 Rycina Aclopus vittatus | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj |
Aclopus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Aclopus vittatus Erichson, 1835 | |
Aclopus – rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych, podrodziny Aclopinae i plemienia Aclopini. Obejmuje 5 opisanych gatunków. Wszystkie są endemitami południowej Brazylii[1]. Larwy jak i dorosłe samice pozostają nieznane nauce[2][1].
Morfologia samców[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcze o podługowato-owalnym w zarysie ciele długości od 3 do 12,5 mm i szerokości od 1,4 do 3,6 mm. Ubarwienie mają jednolicie jasnobrązowe, brązowe, czarne lub dwubarwne[2].
Głowa ma dobrze rozwinięte, zaokrąglone oczy złożone w niewielkiej części tylko podzielone występem policzka (canthus), porośniętym z tyłu kilkoma krótkimi szczecinkami[2]. Czułki buduje osiem lub dziewięć członów, z których trzy ostatnie formują buławkę[1][2]. Czoło jest wypukłe u nasady i spłaszczone u szczytu. Kształt nadustka jest poprzeczny[2] i brak na nim żeberka. Zaokrąglona warga górna jest tak szeroka jak długa[1] i wystaje przed przedni brzeg nadustka[2]. Żuwaczki mają szeroko zaokrąglone wierzchołki. Żuwka zewnętrzna ma błoniastą krawędź wewnętrzną, a żuwka wewnętrzna zesklerotyzowany wierzchołek. Bródka jest szersza niż języczki i przyjęzyczki razem wzięte[1].
Szersze niż dłuższe, wysklepione przedplecze ma punktowaną powierzchnię i jest nagie lub zaopatrzone w najwyżej kilka szczecinek[1][2]. Tarczka jest duża i trójkątna. Forma pokryw jest wypukła, dłuższa niż szersza, po bokach zaokrąglona[2] Powierzchnia pokryw jest punktowana i pozbawiona rzędów, nie licząc tych przyszwowych[1][2]. Tylna para skrzydeł ma odgałęzienia trzecie i czwarte przedniej żyłki radialnej (RA3 i RA4) podobnych długości. Dysk zatułowia porastają szczecinki[1]. Przednia para odnóży ma wyposażone w dwa ząbki (synapomorfia plemienia) i pozbawione ostrogi golenie[2][1]. Poprzeczne żeberka na goleniach dwóch pozostałych par są przerwane pośrodku. Golenie ostatniej pary mają na wierzchołkach po dwie odseparowane ostrogi[1].
Narządy rozrodcze samce cechują się smukłymi, symetrycznymi, tak długimi jak fallobaza, rozbieżnymi u wierzchołków paramerami oraz zaopatrzonym w temony, ale pozbawionym płatka V-kształtnego endofallusem[1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj ten wprowadzony został w 1835 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona jako obejmujący trzy gatunki. Autor ów zaliczył go początkowo do rodziny gnojarzowatych[3], ale w 1847 roku przeklasyfikował go do rodziny Glaphyridae[4]. W 1850 roku Charles Émile Blanchard umieścił go w plemieniu Aclopini w obrębie podrodziny chrabąszczowatych[5]. W podrodzinie Aclopinae owe plemię umieszczone zostało w 1977 roku przez Stiepana Jabłokowa-Chnzoriana[6]. W 2012 roku Aclopus i dwa pokrewne rodzaje z tego samego plemienia zrewidowane zostały przez Federico Ocampo i Joségo Mondacę[2]. W 2019 roku Jhon César Neita‐Moreno i współpracownicy opublikowali wyniki pierwszej obejmującej liczne Aclopinae molekularno-morfologicznej analizy filogenetycznej. Potwierdziła ona monofiletyczność Aclopus i innych współczesnych rodzajów podrodziny[1].
Rodzaj ten obejmuje pięć opisanych gatunków[1]:
- Aclopus brunneus Erichson, 1835
- Aclopus intermedius Blanchard, 1850
- Aclopus robustus Arrow, 1909
- Aclopus vittatus Erichson, 1835
- Aclopus wuenschei Ohaus, 1912
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Jhon César Neita‐Moreno, Federico A. Agrain, Jonas Eberle, Dirk Ahrens, Vanina Pereyra. On the phylogenetic position and systematics of extant and fossil Aclopinae (Coleoptera: Scarabaeidae). „Systematic Entomology”. 44 (4), s. 709-727, 2019. DOI: 10.1111/syen.12366.
- ↑ a b c d e f g h i j k Federico Ocampo, José Mondaca. Revision of the scarab subfamily Aclopinae Blanchard (Coleoptera: Scarabaeidae) in Argentina and Chile. „Zootaxa”. 3409, s. 1-29, 2012. DOI: 10.11646/zootaxa.3409.1.1.
- ↑ W.F. Erichson. Neue südamerikanische Käfergattungen aus der Familie der Blätterhörner Scatonomus, Aclopus, Symme la, Athlia, Cratoscelis, Lichnia. „Archiv für Naturgeschichte”. 1, s. 256–270, 1835.
- ↑ W.F. Erichson: Natureschichte der Insecten Deutschlands. Erste Abtheilung, Coleoptera, Vol. 3. Berlin: Verlag der Nicolaischen Buchhandlung, 1847, s. 481–800.
- ↑ C.E. Blanchard: Muséum d'Historie Naturelle de Paris. Catalogue de la collection entomologique. Classe des Insectes. Ordre des Coléoptères. Volume 1. Paris: Muséum d'Historie Naturelle de Paris, 1850.
- ↑ S.M. Iablokoff-Khnzorian. Über die Phylogenie der Lamellicornia (Insecta, Coleoptera). „Entomologische Abhandlungen”. 41, s. 135–200, 1977.