Abraham Mierzewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Abraham Mierzewski
dziekan szamotulski
Herb duchownego
Data śmierci

po 1606

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

brak danych

Abraham z Popowa Mierzewski herbu Ostoja (zm. po 1606 r.) – dziedzic części w Mirzewie, proboszcz w Goniembicach i Śmiglu, dziekan szamotulski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bazylika w Szamotułach

Abraham z Popowa Mierzewski był synem Stanisława, dziedzica części dóbr Mirzewo (obecnie Mierzejewo) i Anny z Chełkowskich. Jego przodkowie po mieczu pochodzili z Popowa w dawnym pow. kościańskim[1]. Był wnukiem Łukasza Popowskiego. Miał liczne rodzeństwo: Helenę, Annę, Urszulę i Eustachego. Był proboszczem w Goniembicach i Śmiglu oraz dziekanem kolegiaty szamotulskiej[2]. W latach 70. XVI wieku był związany z dworem Małgorzaty z Radzewskich Dembowskiej, miecznikowej łęczyckiej. Swoją część w Mirzewie przekazał w 1587 roku bratu Eustachemu[3]. Żył jeszcze w roku 1606, kiedy jego brat Eustachy tą część w Mirzewie oddał synowi Stanisławowi[4]. Jego bratankiem był ks. Andrzej Mierzewski, kanonik katedry poznańskiej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część III, s. 779-780.
  2. Bibliografia Historii Wielkopolski za lata 1939-2000, osoby L–Ż, s. 135.
  3. Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Monografie - Mierzewscy, Mirzewscy h. Ostoja.
  4. Teki Dworzaczka - Regesty > Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XVII wiek > Część 1 - 1313 (Nr. 1405) 1606.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]