ARA Seaver
 Siostrzany „Bouchard” między 1936 a 1937 rokiem | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1937 |
| Wodowanie |
18 sierpnia 1938 |
 Armada de la República Argentina
| |
| Nazwa |
ARA „Seaver” |
| Wejście do służby |
20 maja 1939 |
| Wycofanie ze służby |
1967 |
 Paragwaj
| |
| Nazwa |
ARP „Capitán Meza” |
| Wejście do służby |
6 maja 1968 |
| Wycofanie ze służby |
2000 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 450 ton |
| Długość |
59 metrów |
| Szerokość |
7,3 m |
| Zanurzenie |
2,27 m |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne MAN o łącznej mocy 2000 KM 2 śruby | |
| Prędkość |
15 węzłów |
| Zasięg |
3000 Mm przy prędkości 10 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| początkowo: 2 działa kal. 102 mm L/50 2 działka kal. 40 mm L/39 (2 x I) 6 km kal. 7,7 mm (2 x I) | |
| Wyposażenie | |
| trał kontaktowy | |
| Załoga |
62 |
ARA Seaver (M-12) – argentyński trałowiec z lat 30. XX wieku, jedna z dziewięciu jednostek typu Bouchard. Okręt został zwodowany 18 sierpnia 1938 roku w stoczni Hansen y Puccini w San Fernando, a do służby w Armada de la República Argentina przyjęto go 20 maja 1939 roku. W 1967 roku jednostka została zakupiona przez Paragwaj i 6 maja 1968 roku weszła w skład Armada Nacional pod nazwą ARP „Capitán Meza” jako patrolowiec. Okręt został wycofany ze służby około 2000 roku, a jego kadłub pełnił rolę hulku.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Trałowce typu Bouchard były pierwszymi dużymi i nowoczesnymi okrętami zbudowanymi w Argentynie[1][2]. Projekt jednostek bazował na pozyskanych przez Argentynę po I wojnie światowej niemieckich trałowcach typu Minensuchboot 1915, z zastąpieniem napędu parowego silnikami wysokoprężnymi[2]. Wadą okrętów była słaba stateczność[2].
ARA[a] „Seaver” zbudowany został w stoczni Hansen y Puccini w San Fernando[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1937 roku, a zwodowany został 18 sierpnia 1938 roku[3][4]. Nazwa jednostki została nadana na cześć argentyńskiego oficera marynarki[4][5].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręt był trałowcem o długości całkowitej 59 metrów, szerokości 7,3 metra i zanurzeniu 2,27 metra[1][2]. Wyporność standardowa wynosiła 450 ton, zaś pełna 520 ton[1][2][b].
Okręt napędzany był przez dwa dwusuwowe silniki wysokoprężne MAN o łącznej mocy 2000 KM, poruszające dwiema śrubami[1][3]. Maksymalna prędkość okrętu wynosiła 15 węzłów[2][3]. Okręt zabierał 50 ton paliwa, co pozwalało osiągnąć zasięg wynoszący 3000 Mm przy prędkości 10 węzłów[2][3].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki stanowiły dwa pojedyncze działa kalibru 102 mm L/50 Bethlehem Mod. 1 (lub dwa włoskie działa OTO kalibru 100 mm L/47), dwa pojedyncze działka plot. kal. 40 mm Vickers Mark VIII L/39 oraz dwa pojedyncze karabiny maszynowe kalibru 7,7 mm L/94[1][2]. Wyposażenie trałowe stanowił mechaniczny trał kontaktowy[2].
Załoga okrętu składała się z 62 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][4].
Służba[edytuj | edytuj kod]
ARA „Seaver” został przyjęty do służby w Armada de la República Argentina 20 maja 1939 roku[2][6]. Jednostka otrzymała numer burtowy M-12[2][3]. Na początku lat 60. okręt wyposażono w radar[2]. W listopadzie 1967 roku okręt został sprzedany do Paragwaju, gdzie wszedł do służby w Armada Nacional pod nazwą ARP[c] „Capitán Meza” i numerem taktycznym M-2 6 maja 1968 roku[2][6][d]. Jednostka służyła jako rzeczny okręt patrolowy, a jej uzbrojenie obejmowało dwa podwójne zestawy działek plot. kalibru 40 mm Bofors L/60 Mark 1 oraz dwa pojedyncze wielkokalibrowe karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm L/90[7][8]. Liczebność załogi została powiększona do 70 osób[7][8]. Na początku lat 90. numer taktyczny okrętu zmieniono na P-02, a wkrótce na P-03[7][6].
Okręt wycofano ze służby około 2000 roku, po czy pełnił funkcję hulku[7][e].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ARA – Armada de la Republica Argentina – Marynarka Wojenna Republiki Argentyny.
- ↑ Identycznie podają McMurtrie 1942 ↓, s. 115 i Blackman 1953 ↓, s. 126. Natomiast Blackman 1960 ↓, s. 98, Moore 1973 ↓, s. 241, Moore 1981 ↓, s. 361 i Sharpe 1991 ↓, s. 435 podają wyporność standardową 450 ton, normalną 620 ton i pełną 650 ton.
- ↑ ARP – Armada Republica Paraguaya – Marynarka Wojenna Republiki Paragwaju.
- ↑ Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 302 podaje, że okręt wcielono do służby w paragwajskiej marynarce 5 marca 1968 roku.
- ↑ Okręt nie został już uwzględniony w roczniku flot Jane’s Fighting Ships 2004-2005[9], natomiast Saunders 2009 ↓, s. 596 podaje, że okręt został złomowany między 1995 a 1997 rokiem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 421.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Gogin 2021b ↓.
- ↑ a b c d e McMurtrie 1942 ↓, s. 115.
- ↑ a b c Blackman 1953 ↓, s. 126.
- ↑ Blackman 1960 ↓, s. 98.
- ↑ a b c Sharpe 1991 ↓, s. 435.
- ↑ a b c d Gogin 2021n ↓.
- ↑ a b Moore 1973 ↓, s. 241.
- ↑ Saunders 2004 ↓, s. 538.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
- Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
- Ivan Gogin: BOUCHARD minesweepers (1937-1940). Navypedia. [dostęp 2021-04-26]. (ang.).
- Ivan Gogin: NANAWA patrol craft (1937-1939/1964-1968). Navypedia. [dostęp 2021-04-26]. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1942. Francis E. McMurtrie (red.). London: Sampson Low, Marston & Co., 1942. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1953-1954. Raymond Blackman (red.). London: Sampson Low, Marston & Co., 1953. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1960-61. Raymond Blackman (red.). London: Sampson Low, Marston & Co., 1960. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1973-74. John E. Moore (red.). New York: McGraw - Hill, 1973. ISBN 0-07-032020-9. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1981-82. John E. Moore (red.). London: Jane’s Information Group Ltd, 1981. ISBN 0-7106-0728-8. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1991-92. Richard Sharpe (red.). London: Jane’s Defence Data, 1991. ISBN 0-7106-0960-4. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 2004-2005. Stephen Saunders (red.). London: Jane’s Information Group Ltd, 2004. ISBN 0-7106-2623-1. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 2009-2010. Stephen Saunders (red.). London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.).