15 Pułk Artylerii Lekkiej (PSZ)
 Barwy pułku | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1945 |
| Rozformowanie |
1947 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Stanisław Hackiel |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
15 Pułk Artylerii Lekkiej (15 pal) – oddział artylerii lekkiej Polskich Sił Zbrojnych.
Pułk był organiczną jednostką artylerii 4 Dywizji Piechoty.
Formowanie i przekształcenia organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Sformowany wraz z macierzystą dywizją na mocy rozkazu Naczelnego Wodza nr 150/tjn. Org/45 z dnia 15 lutego 1945 roku. Pułk o trakcji ciągnionej wchodził w skład 4 Dywizji Piechoty w Wielkiej Brytanii. Osiągnął pod koniec maja 1945 r. stan etatowy 37 oficerów i 648 szeregowych. Oficerowie i podoficerowie oraz mała grupa kanonierów wywodziła się z jednostek artylerii dawnej 1 Dywizji Grenadierów, 2 Dywizji Strzelców Pieszych przybyłych z internowania w Szwajcarii, oraz z oficerów 1 pułku artylerii motorowej i 2 pułku artylerii motorowej 1 Dywizji Pancernej. Większość kanonierów wywodziła się z Polaków byłych jeńców z armii niemieckiej[1]. Rozformowany w kwietniu 1947 roku.
Organizacja i obsada personalna[2][edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo
- dowódca – ppłk Stanisław Hackiel
- zastępca dowódcy – mjr art. Alfred Prager
- adiutant pułku - por. Józef Kiczan
- kwatermistrz - mjr Gostyński
- dowódca baterii dowodzenia - por. Stanisław Ładomirski, por. Stanisław Biernacki
- dowódca I dywizjonu – mjr Wacław Chocianowicz
- zastępca dowódcy dywizjonu -
- dowódca 1 baterii - por. Aleksander Świercz
- dowódca 2 baterii - por. Roman Sienkiewicz, por. Antoni Murzyc
- dowódca II dywizjonu – kpt. Bogdan Więckowski, kpt. Antoni Godzielski
- zastępca dowódcy dywizjonu -
- dowódca 3 baterii - por. Aleksander Dzianot
- dowódca 4 baterii - por. Jan Godysz
- dowódca III dywizjonu – kpt. Franciszek Suwalski, kpt. Kasprzycki
- zastępca dowódcy dywizjonu - por. Tadeusz Godziemba
- dowódca 5 baterii - por. Paradystal, por. Henryk Przedrzymirski
- dowódca 6 baterii - por. Jerzy Chmielewski, ppor. Marian Kowalski, por. Stanisław Orpiszewski
Każdy dywizjon składał się z dwóch baterii po cztery ciągnione 87,6 mm armatohaubice.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 6, 8,63-64.
- ↑ 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 36-37.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
- Zbigniew Wawer: Organizacja Polskich Wojsk Lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Bellona, Warszawa 1992. ISBN 83-11-08218-9.
- 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 DP i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.
