(1249) Rutherfordia
.png)
| |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
4 listopada 1932 |
| Numer kolejny |
1249 |
| Oznaczenie tymczasowe |
1932 VB |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
2,2241 au |
| Mimośród |
0,0759 |
| Peryhelium |
2,0552 au |
| Aphelium |
2,3931 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
3 lata 116 dni 13 godzin |
| Średnia prędkość |
19,97 km/s |
| Inklinacja |
4,87° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
13,063 km |
| Okres obrotu |
(18 h 13 min 23 s) h |
| Albedo |
0,251 |
| Jasność absolutna |
11,54m |
| Typ spektralny | |
(1249) Rutherfordia – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 117 dni w średniej odległości 2,22 au. Została odkryta 4 listopada 1932 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od miasta Rutherford na przedmieściach Nowego Jorku[1][2]. Niektóre źródła błędnie podają, że nazwa pochodzi od Ernesta Rutherforda (1871–1937), nowozelandzkiego chemika i fizyka, laureata nagrody Nobla[3]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1249) 1932 VB.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 104. ISBN 3-540-00238-3.
- ↑ John Campbell: Not so. [w:] Rutherford.org.nz [on-line]. [dostęp 2016-03-24]. (ang.).
- ↑ Paul Herget – The Names of the Minor Planets (1968)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (1249) Rutherfordia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1249) Rutherfordia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Diagram orbity (1249) Rutherfordia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)