Ślepota zmierzchowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ślepota zmierzchowa
nyctalopia
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

H53.6

MedlinePlus

003039

Ślepota zmierzchowa (nyktalopia, łac. nyctalopia; stgr. νύξ nyks, dop. νυκτóς nyktos ‘noc’; ἀλαός, alaos ‘niewidomy’), pot. kurza ślepota[a]wada wzroku, polegająca na zaburzeniu widzenia w warunkach słabego oświetlenia. Jest jednym z początkowych objawów retinopatii barwnikowej. Powstaje wskutek upośledzenia czynności pręcików w siatkówce oka. Osoby dotknięte ślepotą zmierzchową nie widzą przy słabym oświetleniu.

Ślepota zmierzchowa może być spowodowana niedoborem witaminy A oraz cynku, który wpływa na jej metabolizm, w tym wchłanianie, transport oraz utylizację[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Większość ptaków (w tym kurowate) ma upośledzenie widzenia w warunkach słabego oświetlenia i stąd potoczna nazwa wady.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Parul Christian, Keith P West jr., Interactions between zinc and vitamin A: an update, „The American Journal of Clinical Nutrition”, 68 (2), 1998, s. 4355–4415, DOI10.1093/ajcn/68.2.435S, PMID9701158 (ang.).