Łężeczki
wieś | |
Dom Pomocy Społecznej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (30.09.2002) |
312 |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
64-412[2] |
Tablice rejestracyjne |
PMI |
SIMC |
0581267 |
Położenie na mapie gminy Chrzypsko Wielkie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu międzychodzkiego | |
52°36′30″N 16°12′44″E/52,608333 16,212222[1] |
Łężeczki, dawniej Łężeczek[3] (niem. Klein Lenschetz)[4] – średniej wielkości wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Chrzypsko Wielkie nad Jeziorem Chrzypskim w Sierakowskim Parku Krajobrazowym.
Wieś ta otoczona jest wzgórzami moreny czołowej. W okolicach wsi znajduje się punkt widokowy, na którym powstał pierwszy pomnik odsłonięty w III tysiącleciu, w kształcie grzyba. Z punktu widokowego roztacza się panoramiczny widok na wieś i okolicę, między innymi na Jezioro Chrzypskie (322 ha powierzchni, 11 m głębokości, 3 km długości i 2,2 km szerokości).
- Osobny artykuł:
Ważne punkty wsi[edytuj | edytuj kod]
W Łężeczkach znajduje się jeden z oddziałów ośrodka dla sportowców KS Posnania, z którego wywodzi się wielu sławnych zawodników.
Chlubą wsi jest Dom Pomocy Społecznej powstały w latach 1992–1995. Przeznaczony jest dla osób starszych i niepełnosprawnych. Może on pomieścić 135 osób. Dom i przyległe do niego tereny zajmują około 2,5 hektara powierzchni.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Mało wiadomo na temat historii wsi. Znana ona była już od 1417 roku pod nazwą Łężce Małe. Nazwa wsi zmieniała się z biegiem lat, np. Lanscze Minus (ok.1563), Lęscze Minus (ok.1577). Odkryto, że w 1418 roku wsią gospodarzył Mikołaj Żydowski.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej[5]. Łężeczki należały do okręgu kwileckiego tego powiatu i stanowiły odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas proboszcz Biezdrowski[5]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 170 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 11 dymów (domostw)[5].
W czasie zaborów wieś była w rękach polskich gospodarzy jako jedna z niewielu na tych terenach. Po upadku powstania listopadowego (1831 rok) na tych terenach rozpoczęła się silna akcja germanizacyjna.
Założony w XIX wieku zespół folwarczny jest najciekawszą historycznie częścią Łężeczek. Folwark i przyległe do niego tereny były wydzierżawiane różnym osobom. Najstarsze budynki mieszkalne zostały wybudowane w latach 1897–1901, jednak najbardziej wiekowy jest wielofunkcyjny budynek gospodarczy, którego powstanie datuję się na 1868 rok. Składał on się ze stajni i dobudowanej w 1904 roku obory i magazynu. W północnej części posiadłości znajduje się dwór. Powstały ok. 1891 roku. Zbudowano go na planie prostokąta. Dwór wyróżnia się wysokim dwuspadowym dachem. Wnętrze różni się od oryginalnego, a jest to efektem wielokrotnych przeróbek.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72954
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 706 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Łężeczek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 668 .
- ↑ Starostwo Międzychodzkie , Orędownik Powiatu Międzychodzkiego 8 września 1920 Nr 29, „Biblioteka Raczyńskich”, 1920 [dostęp 2023-05-01] .
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère) Jana Nepomucena Bobrowica, 1846, s. 256.