Kamienica przy ulicy Warszawskiej 5 w Katowicach
Kamienice od frontu (2022) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Warszawska 5, |
Typ budynku |
kamienica mieszkalno-handlowa |
Styl architektoniczny |
eklektyzm/historyzm |
Architekt |
Arthur Hausler[1] |
Kondygnacje |
4 (3+1) |
Ukończenie budowy |
1890 |
Ważniejsze przebudowy |
1891, 1898, 1900, 1926 |
Położenie na mapie Katowic | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
50°15′32,2585″N 19°01′25,9741″E/50,258961 19,023882 |
Kamienica przy ulicy Warszawskiej 5 w Katowicach – kamienica mieszkalno-handlowa, znajdująca się w Śródmieściu Katowic, przy ulicy Warszawskiej 5.
Obiekt zbudowano w stylu historyzmu (eklektyzmu) z elementami neobarokowymi, w roku 1890, według projektu Arthura Hauslera. W 1891 roku rozbudowano oficynę tylną według projektu Paula Frantziocha, w 1898 roku dokonano przebudowy na parterze, a w 1900 roku nadbudowano oficynę tylną, zaprojektowaną przez Antona Zimmermanna. W 1926 roku do kamienicy dobudowano balkony według projektu Jana Widucha.
W dwudziestoleciu międzywojennym pod numerem 5 mieścił się konsulat węgierski[2]. Kiedyś mieściła się tu także kawiarnia „Otto” (właściciel: Liborius Otto[3]) z kryształowymi żyrandolami, mahoniową boazerią i marmurowymi stolikami. W latach dwudziestych XX wieku właścicielem został Stanisław Beszczyński, a po wojnie przejęło ją państwo, nazwę kawiarni zmieniono na „Kryształowa”. Była ona w latach 80. XX wieku miejscem spotkań starszego pokolenia[4]. Również tu przesiadywała Pola Gojawiczyńska podczas swojego pobytu w Katowicach. W budynku w przeszłości mieściła się również Siedziba Okręgu Śląskiego ZPAF-u[5].
Obiekt wyremontowano w latach 2011–2012[6] i obecnie jest on ujęty w gminnej ewidencji zabytków miasta Katowice[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michał Bulsa: Ulice i place Katowic. Katowice: Prasa i Książka, 2012, s. 191. ISBN 978-83-933-665-8-3. (pol.).
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 12. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 96. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Podwyżka czynszu dobiła legendarną Kryształową. www.cjg.gazeta.pl. [dostęp 2011-09-28]. (pol.).
- ↑ Bartosz M. Wrona: Ulica Warszawska na fotografiach. esensja.pl, 2006-12-05. [dostęp 2021-12-25]. (pol.).
- ↑ Katowice: Dawna Kryształowa nabiera blasku! (pol.) www.katowice.naszemiasto.pl [dostęp 2012-08-27]
- ↑ Urząd Miasta Katowice: GMINNA EWIDENCJA ZABYTKÓW. Wyszukiwanie Zabytku Nieruchomego. bip.katowice.eu. [dostęp 2021-12-22]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barbara Klajmon: Katowicka kamienica mieszczańska 1840-1918, wyd. I, Katowice 1997.