Myadinae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Fetornik)
Myadinae
J.E. Gray, 1825[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – fetornik sundajski (M. javanensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Parvordo

łasicokształtne

Rodzina

skunksowate

Podrodzina

Myadinae

Typ nomenklatoryczny

Podrodzina: Mydaus F. Cuvier, 1821
Rodzaj: Mydaus meliceps F. Cuvier, 1821 (= Mephitis javanensis Desmarest, 1820)

Synonimy

Podrodziny:

Rodzaju:

Rodzaje i gatunki

Mydaus F. Cuvier, 1821[7] – fetornik[8]
2 gatunki – zobacz opis w tekście

Myadinaemonotypowa podrodzina ssaków z rodziny skunksowatych (Mephitidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji[9][10][11].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 32–52 cm, długość ogona 1,5–7,5 cm; masa ciała 844–3600 g[10][12].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1821 roku francuski zoolog i paleontolog Frédéric Cuvier w rozdziale dotyczącym fetornika w publikacji poświęconej historii naturalnej ssaków której współautorem był francuski przyrodnik Étienne Geoffroy Saint-Hilaire[7]. Na gatunek typowy Cuvier wyznaczył (oznaczenie monotypowe) fetornika sundajskiego (M. javanensis).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Mydaus (Myadus, Mydaon): gr. μυδάω mydao ‘być wilgotnym lub mokrym’, od μυδος mydos ‘wilgotny’[13].
  • Suillotaxus: łac. suillus ‘świniowaty’[14]; nowołac. taxus ‘borsuk’, od pragerm. þahsuz ‘borsuk’[15]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mydaus marchei Huet, 1887.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należy jeden rodzaj fetornik[8] (Mydaus) wraz z dwoma gatunkami[16][12][9][8]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pisownia oryginalna.
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Mydaus F. Cuvier, 1821.
  3. Nieuzasadniona poprawka Mydaus F. Cuvier, 1821.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 339, 1825. (ang.). 
  2. J.E. Gray. A revision of the genera and species of Viverrine animals (Viverridae) founded on the collection in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1684, s. 506, 1864. (ang.). 
  3. R.I. Pocock. On the external characters and classification of the Mustelidae. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1921 (4), s. 834, 1921. (ang.). 
  4. G. Petter. Origine, phylogénie et systématique desblaireaux. „Mammalia”. 35 (4), s. 567, 1971. DOI: 10.1515/mamm.1971.35.4.567. (fr.). 
  5. C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 57. (niem.).
  6. B. Lawrence. Collections from the Philippine Islands. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 86, s. 63, 1939. (ang.). 
  7. a b F. Cuvier: Telagon. W: É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier: Histoire Naturelle des Mammifères: avec des figures originales, coloriées, dessinées d’aprèsdes animaux vivans. T. 3. Paris: Chez A. Belin, 1824, s. ryc. + tekst. (fr.).
  8. a b c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 163. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  9. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 448. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  10. a b J.W. Dragoo: Family Mephitidae (Skunks). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 555. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  11. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Mydaus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-22]. (ang.).
  12. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 681. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  13. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 437, 1904. (ang.). 
  14. Jaeger 1959 ↓, s. 251.
  15. Jaeger 1959 ↓, s. 257.
  16. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-19]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]