Wikipedia:Strona główna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zapraszamy do udziału w CEE Spring 2024 – największym konkursie edycyjnym w tej części świata!

Czy wiesz…

Z nowych i ostatnio rozbudowanych artykułów w Wikipedii:

jakim wspólnym mianem instrumentologia określa gitarę elektryczną, theremin (na filmie) i syntezator?

…czy Enochrinae lubią wodę?

…kiedy opisano przedstawiony na zdjęciu gatunek walenia?

…co nowego wprowadzono w Star Wars: Dark Forces Remaster?

…że pewien polski astronom zdefiniował system fotometryczny w latach sześćdziesiątych?

…która kobieta jako pierwsza pełniła urząd głowy państwa, nie będąc przy tym monarchinią?

Rocznice

18 kwietnia: imieniny obchodzą m.in.: Apoloniusz, Bogusława i Bogusław
Okrągłe, pięcioletnie rocznice:

Artykuł na medal

Dyskografia O.S.T.R.-a – polskiego rapera i producenta muzycznego, obejmuje dziewiętnaście albumów solowych, jeden album koncertowy, trzydzieści dziewięć singli, siedem albumów we współpracy, cztery albumy specjalne oraz czterdzieści jeden teledysków. Debiutanckim albumem solowym rapera był wydany w październiku 2001 roku Masz to jak w banku. Wydany w lutym 2016 roku album Życie po śmierci uzyskał status diamentowej płyty. Było to pierwsze tego typu wyróżnienie dla artysty oraz pierwsze w historii wytwórni Asfalt Records. O.S.T.R. sprzedał ponad 400 tysięcy albumów co czyni go trzecim najlepiej sprzedającym się raperem w Polsce. Raper debiutował na polskiej liście sprzedaży – OLiS dwadzieścia cztery razy, dziewiętnaście razy na podium, w tym dwanaście razy na 1. miejscu. Zdobył dwanaście certyfikacji złotych płyt, dziesięć certyfikacji platynowych płyt oraz jedną certyfikację diamentowej płyty ze ZPAV. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Julio Pinedo (ur. 19 lutego 1942 w Mururacie) – boliwijski rolnik, król społeczności afroboliwijskiej od 1992 roku. Potomek niewolników, tradycja ustna przypisuje mu pochodzenie od afrykańskiego księcia sprzedanego w niewolę, następnie zaś sprowadzonego do Mururaty do pracy w posiadłościach Ignacia Pinedo de Mustafy. W 1992 i 2007 roku koronowany był na króla Afroboliwijczyków, a podczas drugiej ceremonii oficjalnie uznany przez władze państwowe. Nie ma władzy politycznej, ale kierowana przezeń instytucja wpisuje się niemniej w złożony proces emancypacji Afroboliwijczyków. Jako król i reprezentant społeczności afroboliwijskiej bywa zapraszany na rozmaite wydarzenia kulturalne czy polityczne. Odwiedzają go niekiedy turyści czy naukowcy różnych specjalizacji. Monarcha posługuje się specjalnie dla niego zaprojektowanym herbem, którego dewiza brzmi prowadzą mnie moi przodkowie. Osobowość króla budzi niekiedy niechęć, zarzuca mu się na przykład, że jest nazbyt skryty. Niektórzy czarnoskórzy mieszkańcy Boliwii mają zaledwie nikłe pojęcie tak o władcy, jak i o kierowanej przezeń instytucji. Czytaj więcej…